|
| Τα πορτοκάλια που παρίσταναν τα μήλα | | | Κάποια μέρα, όταν δεν το περιμένεις,
όταν ως το λαιμό σε βούρκο θα ‘χεις βυθιστεί,
και χίλια χρόνια σε συνήθειες εθιστεί,
όταν μέσα σου τ’ ανθρώπινο θα σβήνει,
μιά μόνη, αόριστη ελπίδα θα ‘χει απομείνει,
από κλωστή ξεμωραμένη θα κρέμεται η ζωή σου,
επειδή ανόητος υπήρξες κι αφελής,
τυφλός, ανίδεος, επιεικώς ανεπαρκής,
να μην στηρίξεις τη ζωή σου όσο θα ‘πρεπε,
όσο θα ήθελες,
όσο μπορούσες,
κάποια μέρα λοιπόν,
γεμάτη θα φαντάζει όπως τώρα,
κι ακόμη θα χαμογελάς,
και δίπλα σου σφαγμένοι,
μεθυσμένοι, ξεχασμένοι,
και λοιποί αγαπημένοι,
τότε λοιπόν, χωρίς προειδοποίηση,
χωρίς φανταχτερούς και ξύπνιους ελιγμούς,
χωρίς αστεία, χωρίς πίστη και νηστεία,
η κλωστή αυτή, η απ’ όλες τελευταία,
που, τάχα, σε κρατά με τα ωραία,
και που υπόσχεται πως τελικά θα σε γιατρέψει,
με τέτοιον πάταγο ατόφιο θα στερέψει,
κι όσα δικά της πίστεψε θα χάσει,
που ο τρομερός της κρότος το σύμπαν θα δαμάσει,
η ωστική της δύναμη θα συντρίψει το παρόν,
θα το μετατρέψει σ’ ένα αιωρούμενο παρελθόν.
Περίμενε ως τότε.
Ή μην περιμένεις.
Έτσι κ αλλιώς, δεν παίζει κάποιον ρόλο.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 9 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| διαλέξαμε τα όμορφα βάσανα | | |
|
zpeponi 10-03-2012 @ 23:53 | καλησπέρα σε όλους | | **Ηώς** 11-03-2012 @ 00:02 | μου θύμισες Ιθάκη λίγο στο ξεκινημα...πολύ καλό ειναι!
γεια σου Νίκο! καλό ξημέρωμα ! ::hug.:: | | curious 11-03-2012 @ 00:35 | !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
'' Μηδενα προ του τελους μακαριζε'' ::smile.::
Να εισαι αισιοδοξος και κρατα, πιστευω πως τα καλυτερα δεν τα εχεις ζησει ακομα. Οσο υπαρχουν ανθρωποι υπαρχει ελπιδα.Να περιμενεις μεχρι την τελευταια στιγμη, η ζωη ετσι κι αλλιως καποτε τελειω-
νει,για ολους, να θυμασαι οσα σου 'χουν δωθει και το μεγαλυτερο απο ολα το δωρο της γεννησης που ετσι
κι αλλιως εχει ημερομηνια ληξης, σημασια ομως εχει πως ειμαστε εδω,τωρα, πως υπηρξαμε.Μια στιγμη στην αιωνιοτητα. | | νετη541 11-03-2012 @ 01:40 | ...ο peponis γράφει για πορτοκάλια που παρίσταναν τα μήλα; ::lost.:: ::lost.:: ...διατελώ γοητευμένη εξακολουθητικά χρόνια τώρα.. το τέλος σου το λάτρεψα ::rock.:: | | monajia 11-03-2012 @ 05:47 | ΕΞΟΧΟ...........................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ 11-03-2012 @ 07:53 | πολυ ωραιο......!!!!!!!!!!!! | | ierapostolos 11-03-2012 @ 11:00 | ....χωρίς φανταχτερούς και ξύπνιους ελιγμούς,
χωρίς αστεία, χωρίς πίστη και νηστεία....
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΑΝΑΜΠΕΛ 11-03-2012 @ 17:12 | η κλωστή αυτή, η απ’ όλες τελευταία,
που, τάχα, σε κρατά με τα ωραία,
και που υπόσχεται πως τελικά θα σε γιατρέψει,
με τέτοιον πάταγο ατόφιο θα στερέψει,
κι όσα δικά της πίστεψε θα χάσει,
που ο τρομερός της κρότος το σύμπαν θα δαμάσει,
η ωστική της δύναμη θα συντρίψει το παρόν,
θα το μετατρέψει σ’ ένα αιωρούμενο παρελθόν.
~~~~~~~~~!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΣ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ, ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΟΛΑ ΠΑΡΕΛΘΟΝ.
ΜΟΙΡΑΙΑ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ.
Περίμενε ως τότε.
Ή μην περιμένεις.
Έτσι κ αλλιώς, δεν παίζει κάποιον ρόλο.
~~~~~~~~!!!!!!!!!!!!!!! ΑΛΛΑ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΠΑΙΖΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΡΟΛΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΘΑ ΜΕΙΝΕΙΣ ΑΠΑΘΗΣ Ή ΘΑ ΔΡΑΣΕΙΣ??????????
ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΣΤΑΣΗΣ ΖΩΗΣ!!!!!!!!!!!!! ΑΛΛΑ Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΔΡΑΣΗ!!!!!!!!!!!!!!
::rock.:: ::rock.:: ::rock.:: | | scarlet1977 12-03-2012 @ 15:03 | Το χρονικό ενος προαναγγελθεντος θανάτου λοιπον....... | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|