| |
| | Ερωτας |  | | |
Φυλλομετρησα τα βηματα, μεσα απο χαρτί κι απο σελιδες,
ενιωσα τον ερωτα στις ακρες λεξεων ομορφων και στις ριμες.
Ερωτευτηκα ενα ποιημα, αφεθηκα στην αγκαλια του, σε καθε
συλλαβη και κομμα,ενιωσα, εζησα το άρωμά του - αρωμα ψυχης-.
Δεν ηταν αισθημα περαστικο, ηταν... ακομη ειναι, ποιημα του, σε
αγαπω - βαθια, περσσοτερο απ' το βαθος - οπως σε γεννησε, οπως
σε επλασε. Σε αγγιζω, με αγγιζεις, στην ομορφια της ωραιότητάς σου,
η ψυχη μου γονατιζει. Θελω να σε μοιραστω, ομως φθονω τα βλεμματα,
που αδηφαγα σε θωπευουν - πως εμπνευση απ΄την πηγη του ποθου
μου γυρευουν -.
Γι΄αυτο ζηλοτυπα σε κρυβω. Το παθος - ασυγκρατητο- και δεν οριζω.
Τα λογια σου - στα λογια σου - σ' αυτα τον έαυτό μου θρυμματιζω και
παλι ζωντανευω. Φοβαμαι μη σε χασω...Φοβαμαι μη σ'αφησω. Ο χρο-
νος λενε, πως τα παθη ολα ημερωνει, ποταμι που κυλαει και τη χαρα μας,
πως σκοτωνει. Σβηνει και ξεδιψαει και ξεθυμαινει και αρωμα και ευωδια.
Μα... ακομη οταν σε διαβαζω, το ιδιο σκιρτημα, πρωτης αφης και ερωτα
ξυπνημα. Ποτε στη ληθη σου ποταμι-χρονου, υπνο ας μη γευτω. Σ' αυτο
το παθος αιωνια ας βουλιαζω - πιο βαθια κι ακομη περισσοτερο απ' το
βαθος-. Κι ο χρονος ανατρεπτικα περαστικος, αυτο τον ερωτα ποτε ας μην
ξεπλυνει, μεσα μου ευωδια κλεινω - για παντα - η δικη σου μνημη.
Ερωτας. Δεν ξεδιψω, μα ουτε και στερευω, για σενα γινομαι και προσπαθω
να γινομαι και ηρωας και βασιλιας, καθε φορα που σε κοιτω, ερωτας και
φλογα και φωτια, με λεξεις καμωμενος. Με λεξεις που ζωντανεψαν και
μιλησαν μεσα απο χαρτί - ροδώνας - πριν, χρονια πριν, όπου ο σπορος
αφημενος, μα τωρα να και παλι, πως γεννηθηκε ζωη και ερωτας με λεξεις
θεριεμενος.
Και ενιωσα αυτο το ξυπνημα. Κι ηταν η γεννηση μιάς δευτερης αυγης,
νιωθω πως... απο πνευμα εμπνευσμενο, χερι που δε γνωρισα, μα ερωτας
ψυχης. Ο χρονος λενε, ανατρεπτικα περαστικος, τα παθη ολα ημερωνει,
μα μεσα μου ευωδια κλεινω - για παντα η δικη σου μνημη. Δεν ξεδιψω,
μα ουτε και στερευω και γινομαι και προσπαθω να γινομαι και ηρωας
και βασιλιας... καθε φορα και 'γω απο... λεξεις καμωμενος.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 14
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
| | | |
|
curious
12-03-2012 @ 03:49 | ::smile.:: | | scarlet1977
12-03-2012 @ 04:59 | καταπληκτικο !!!!!!!!!! ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | ΛΥΔΙΑ_Θ
12-03-2012 @ 08:16 | !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::hug.:: | | Antony-P
12-03-2012 @ 09:35 | Πάρα πολύ ωραίο ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | psixopedi
12-03-2012 @ 10:03 | ωραίο ναι, αλλά κοιμήσου λίγο, ηρέμησε και θα περάσει
http://www.youtube.com/watch?v=XzG55LgFhfs | | ΚατεριναΘεωνα
12-03-2012 @ 10:26 |
Ερωτευτηκα ενα ποιημα, αφεθηκα στην αγκαλια του, σε καθε
συλλαβη και κομμα,ενιωσα, εζησα το άρωμά του - αρωμα ψυχης-.
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=109372
καλή βδομαδα!!!!!!!!!
| | monajia
12-03-2012 @ 12:12 | ΥΠΕΡΟΧΟ...........................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | paranoia 41
12-03-2012 @ 12:47 | όμορφο !!! ::up.:: ::theos.:: ::up.:: | | Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
12-03-2012 @ 13:34 | ::yes.:: ::theos.:: ::yes.:: | | Βασίλης Μ.
12-03-2012 @ 14:20 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ΑΝΑΜΠΕΛ
12-03-2012 @ 17:01 |
Γι΄αυτο ζηλοτυπα σε κρυβω. Το παθος - ασυγκρατητο- και δεν οριζω.
Τα λογια σου - στα λογια σου - σ' αυτα τον έαυτό μου θρυμματιζω και
παλι ζωντανευω. Φοβαμαι μη σε χασω...Φοβαμαι μη σ'αφησω. Ο χρο-
νος λενε, πως τα παθη ολα ημερωνει, ποταμι που κυλαει και τη χαρα μας,
πως σκοτωνει. Σβηνει και ξεδιψαει και ξεθυμαινει και αρωμα και ευωδια.
ΚΑΛΑ ΕΙΠΑΜΕ ΟΤΙ ΟΙ ΕΡΩΤΕΣ ΞΕΘΥΜΑΙΝΟΥΝ,
ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΕΡΩΤΕΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΕΧΟΥΝ ΚΙ ΟΙ ΕΡΩΤΕΣ ΤΗ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΣΥΣΤΑΣΙΑ
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΙΔΙΑ ΚΙ ΑΣ ΤΑ ΛΕΜΕ ΟΛΑ ''ΕΡΩΤΑ''
::love.:: ::love.:: ::love.:: | | curious
12-03-2012 @ 19:15 | psi: Γιατι το λες αυτο ρε ψυχοπαιδι κι εισαι και ψυχουλα,
και η τριτη ηλικια εχει δικαιωμα στον ερωτα, αρκει να ειναι γιαγιαδες με παπουδες κι οχι με τζοβενα, στον δε ερωτα του λογου,
της λογοτεχνιας, ουτε κι ηλικια μετραει, οι συντροφοι μπορουν να'ναι μαζι εστω και με διαφορα αιωνων.
Αναμπ:Μια μορφη ανωτερου ερωτα, να διαβαζεις κατι που γραφτηκε αιωνες ή χρονια πριν,απο ανθρωπους που δεν γνωρισες ποτε και να σου δημιουργουν παντα το ιδιο δυνατο
συναισθημα.
Κατερ.Θεωνα: Το σχολιο μου ειναι στην σελιδα σου. | | Vicky mouse
12-03-2012 @ 20:12 | Φυλλομετρησα τα βηματα, μεσα απο χαρτί κι απο σελιδες,
ενιωσα τον ερωτα στις ακρες λεξεων ομορφων και στις ριμες.
Ερωτευτηκα ενα ποιημα, αφεθηκα στην αγκαλια του, σε καθε
συλλαβη και κομμα,ενιωσα, εζησα το άρωμά του - αρωμα ψυχης-.
εκπληκτικό.............
::love.:: ::love.:: ::love.:: | | LA'I'KOS
12-03-2012 @ 20:33 | ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
