| |
| | Οσο αντεχει |  | | |
Ο πιο μεγαλος πονος ειναι η απουσια κι ... η ενωση με ο,τι αποστρεφεσαι.
Κι η πιο μεγαλη ιστορια, μοναχά μιά λεξη -για τον καθενα διαφορετικη-
Σ' αυτην που θες ολα να τα χωρεσεις ... και ενωση και απουσια. Μα ο λογος
σε μιά λεξη μόνη δε χωρα κι αυτο ειναι ο υψιστος βαθμος της απουσιας
και απομενει η λεξη σου ημιτελης, οποιο μελανι κι αν επιλεξεις.
Εν αρχη ειναι ο Λογος... μα ο λογος των ανθρώπινων ημιτελης, ο,τι χαρτί
κι αν επιλεξεις και πριν χαμω απυθωσεις το μολυβι, ο λογος σου ημιθανης.
Η λεξη σου αφημενη στο περιθωριο της ζωης.
Νομιζω καθε γευση εχει σημασια, το δηλητηριο ακομη περισσοτερο,
ετσι θα εκτιμησεις την αξια - καθε στιγμης -. Μετρησα απειρο χαρτι στο
πατωμα τσαλακωμενο, φτιαχνοντας το μονοπατι, αναζητωντας στο
πεπρωμενο. Σ' αυτο παντα μονάχος θα πορευεσαι, οταν στενευει, οταν
αναδιπλωνεται απειλητικα, οταν θεριευει κι οσο ο λογος σου αντεχει.
Και πριν χαμω απυθωσεις το μολυβι, ο λογος σου εκπνεει, αφανης.
Γραφω κι ο κονδυλοφορος μου χαραζει. Γραφω και το σκαριφημα τρο-
μαζει το χαρτί και πριν τελειωσει το μελανι ο λογος μου ημιθανης.
Πόσο χαρτί ακομη να θυσιαστει, πριν στο μελανι το καταμαυρο αφεθει!
Ενα χαρτί τσαλακωμενο, ολα να τα χωρεσει δεν προφταινει -την ιστορια
μιάς ζωης -.
Εγω θα γραψω κι η μοιρα υστερα ας ορισει κι υστερα ο χρονος ας τσα-
λακωσει. Ιεροσυλια, να μη γραφεις οσο υπαρχει το μελανι,οσο ο κονδυ-
λοφορος το μπορει. Κι ας τρομαζει στης μοιρας του, τον ηχο το χαρτι κι ας
κειτεται ο λογος μου ανημπορος καθως χαραζει και πριν τελειωσει το
μελανι, ο λογος μου ημιθανης ... καθως στενευει, καθως αναδιπλωνεται
σαν απειλη, καθως θεριευει και παντα μονάχος θα πορευεσαι σ' αυτο
κι ο,τι απομενει... η λεξη σου ημιτελης - ο λογος σου στ΄ανθρώπινα -
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 15
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | | |
|
curious
13-03-2012 @ 02:23 | ::smile.:: | | NaRkiSSio
13-03-2012 @ 03:36 | Πολυ καλο!!!! Μπράβο....!!!!!
Παρολαυτα μπορεσες και διατυπωσες και δίχως μελάνι... Χωρίς μολύβι...!
Και τα καταφερες μια χαρά! | | Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
13-03-2012 @ 06:03 | ..........!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!καλημερα | | monajia
13-03-2012 @ 06:44 | ,,,,,,,,,,,,,,,,,,ΕΞΟΧΟ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Antony-P
13-03-2012 @ 07:47 | Μπράβο, ωραίο ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | gerontas
13-03-2012 @ 08:17 | Κι ας τρομαζει στης μοιρας του, τον ηχο το χαρτι κι ας
κειτεται ο λογος μου ανημπορος καθως χαραζει και πριν τελειωσει το
μελανι....
Παραπολυ καλό και δειχνει πόσο εχει αξία να μπορεις να εχει εστω και ημιθανη λόγο...να μπορεις να βγάζεις αυτο το κρυμμένο που πονα εξω να τρέχει εξω και πιστεψε με καποιος το πιανει ,καποιος το αγκαλιάζει και για μια στιγμή ακολουθει την ημιθανή λέξη σου,συναισθημα σου και ως δια μαγειας μπορει το ημιθανες να γινει αθάνατο μερα με την ημερα...
| | psixopedi
13-03-2012 @ 08:37 | ωραίο, το μόνο που μένει είναι η στιγμή σε ό,τι κι αν κάνεις
όλα είναι για την πλάκα, ακόμα και τα δηλητήρια | | galanidoy
13-03-2012 @ 09:12 |
Ο πιο μεγαλος πονος ειναι η απουσια κι ... η ενωση με ο,τι αποστρεφεσαι.
Τα σέβη μου...!!!!!
::hug.:: | | Pavlos Melas
13-03-2012 @ 09:40 | Ενα χαρτί τσαλακωμενο, ολα να τα χωρεσει δεν προφταινει -την ιστορια
μιάς ζωης -.
Καλημέρα πάρα πολύ ωραίο!!!!!!!!!! | | ΛΥΔΙΑ_Θ
13-03-2012 @ 11:34 | !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: | | endreelove
13-03-2012 @ 16:19 | ::theos.:: ::theos.:: ΤΕΛΕΙΟ!!!!!!!!! | | ΑΝΑΜΠΕΛ
13-03-2012 @ 17:36 | Ιεροσυλια, να μη γραφεις οσο υπαρχει το μελανι,οσο ο κονδυ-
λοφορος το μπορει.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΙΕΡΟΣΥΛΙΑ ΝΑ ΜΗ ΖΟΥΜΕ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΕΓΩ,
ΟΣΟ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΑΣ ΤΟ ΜΠΟΡΕΙ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΣΠΟΥΔΑΙΟ !!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΤΟ...ΣΚΑΡΙΦΗΜΑ ΣΟΥ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::theos.:: | | curious
13-03-2012 @ 17:51 | psi:εγω ειμαι αλλης σχολης, του δογματος, τιποτα δεν ειναι για
την πλακα,το δηλητηριο ακομη περισσοτερο.Ο Κοσμος και
ο,τι μεσα και εξω απο αυτον, υπαρχει με λογο,κι οχι σαν τυχαιο νοσηρο αστειο της κοσμογεννεσης.
Γερον:Ο πονος ειναι το ευγενεστερο ειδος εξιλεωσης,αρκει βεβαιωςο παθων/ουσα, να μην τον αποζητα απο μονος του,γιατι τοτε ειναι η ασκητης ή μαζοχιστης.
Οσο για την αθανασια, με κολακευεις,οσο δημιουργει κανεις
ελπιζει,αλλα οφειλω να ομολογησω στον εαυτο μου,διαβα-
ζοντας αλλους,πως ποτε δεν θα φτασω το επιπεδο των
αθανατων.Δεν διαθετω τις γνωσεις και την αισθηση γραφης,
τετοιου επιπεδου,προκειμενου ομως να αναλωνομαι σε αλλα ανουσια, καλα ειναι και τα στιχακια. | | xamenos xronos
13-03-2012 @ 19:47 | εκπληκτικό ::smile.:: | | φραγκοσυριανος
13-03-2012 @ 22:44 |
Εν αρχη ειναι ο Λογος... μα ο λογος των ανθρώπινων ημιτελης, ο,τι χαρτί
κι αν επιλεξεις και πριν χαμω απυθωσεις το μολυβι, ο λογος σου ημιθανης.
Η λεξη σου αφημενη στο περιθωριο της ζωης.
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
