| |
| | Η πέτρα |  | | |
Στάζει ο ήλιος στο όνομά σου,
καθώς γράφω στο χαρτί,
πόσο λείπουν τα φιλία σου,
πόσο άδεια είναι η ζωή.
Άνοιξε τα μάτια του ο ουρανός,
και είδα όλο το φως του,
μα είναι ορφανό και χάνεται,
στο άδειο πρόσωπό μου.
Στάσου εμπρός μάταιη ζωή,
δείξ' το χαμόγελό σου,
ειν' πλαστικό και χύνεται,
μες το θερμό καημό σου.
Φύλαξα ένα βότσαλο,
που πάτησες στην άμμο,
είναι αλμυρό απ την θάλασσα,
και πέτρα στη καρδία μου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
curious
13-03-2012 @ 22:33 | !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::smile.::
ΥΓ.Πολυ ομορφο. | | monajia
14-03-2012 @ 06:50 | ΥΠΕΡΟΧΟ..........................
::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | Μάλη Σεφέρη
14-03-2012 @ 12:27 | Φύλαξα ένα βότσαλο,
που πάτησες στην άμμο,
είναι αλμυρό απ την θάλασσα,
και πέτρα στη καρδία μου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Με συγκινεί μπορώ να πω!!! ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
