| |
Αυτός ο άνθρωπος που γνώρισα από λάθος
ήταν το λάθος μου που αγάπησα με πάθος
από μακριά κοιτάζει μαγεμένα
είναι τα φώτα όλα πάνω του στραμμένα
Μα δεν μπορεί ξοπίσω μου να τρέξει
τα λάθη φράκτες που το δρόμο έχουν στενέψει
Κι εγώ γοργά το βήμα μου ανοίγω
τα μάτια όμως πίσω μου δεν ρίχνω
γιατί όπως μια γυνή στην ιστορία
σαν στήλη άλατος θα γίνω με τη μία
Κι εγώ γοργά το βήμα μου ανοίγω
τη σκέψη όμως πίσω μου αφήνω
γιατί όπως λέει κι η παροιμία
χωρίς τα λάθη δεν κινείται η ιστορία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
