Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132733 Τραγούδια, 271226 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Σε μια στιγμή
 
Σε μια στιγμή, γύρισα κι είδα τα χέρια σου
να φτάνουν στον ουρανό,
με τα δάχτυλα βουτηγμένα στο ματωμένο δειλινό
κι ας φάνταζε απροσέγγιστο.
Το αίμα έσταζε
πότε στις στέγες και πότε στη θάλασσα
με το όνειρο εκεί,
σταματημένο πάνω στα σύννεφα
να επιμένει σε μια αλήθεια που ήτανε ψέμα
κι ας ισχυριζόσουν με σθένος
πως το ψέμα ήταν αλήθεια.

Πώς να πιστέψω
πως ξύπνησα από το λήθαργο ενός σκοταδιού
που στο φως μέρωνε
την ηθική πτώση της νύχτας
όταν για καιρό φτερούγιζε
στα αιμάτινα σεληνιοστάσια;
Πώς να πιστέψω
πως οι οιωνοί σκορπίστηκαν
στη μεγάλη έκρηξη των άστρων
και τα θραύσματα έφραξαν
τα διέξοδα της ελπίδας;

Σε μια στιγμή, πρόλαβα να γυρίσω
πριν μείνω άλαλη στήλη
στο βρεγμένο τοπίο της απόγνωσης
απομονώνοντας τον ύπνο του δικαίου
πάνω σε σύννεφα θλίψης
σαν έσταζαν τα δάκρυα της λύπης.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κομμάτια μνήμης βγαλμένα θαρρείς από ιστορίες έρωτα-φαντασίας-ζωής.
 
apelsini
17-03-2012 @ 23:16
::up.:: ::up.:: ::up.:: ομορφο!!!!!!!!1
dimos-tzeni
17-03-2012 @ 23:26
.. να επιμένει σε μια αλήθεια που ήτανε ψέμα
κι ας ισχυριζόσουν με σθένος
πως το ψέμα ήταν αλήθεια.
::yes.:: καλό!! ::yes.::
frasd85
17-03-2012 @ 23:29
Σε μια στιγμή, γύρισα κι είδα τα χέρια σου
να φτάνουν στον ουρανό,
με τα δάχτυλα βουτηγμένα στο ματωμένο δειλινό
κι ας φάνταζε απροσέγγιστο.

Ποίηση ή αμύθητης αξίας πίνακας?
monajia
17-03-2012 @ 23:31
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ.................................

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Antony-P
18-03-2012 @ 09:35
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο