| |
Υψωσε κοκκινη παντιερα
να ανεμισει στον αερα,
σφιξε το χερι σου γροθια
σηκωσε το πιο ψηλα,
γινομαι ενα με τον εργατη
τον ανεργο τον μεταναστη,
πορευομαι με τον Λαο
δεν το βουλωνω,δεν σιωπω,
αν εισαι απ'τους βολεμενους
να ξερεις πως τους εχω γραμμενους,
νιωθω οτι σε χαλαει
θα συνηθησεις που θα παει,
παντα θα βρησκομαι μπροστα σου
ανατρεπωντας τα σχεδια σου,
σε καθε δρομο & στρατι
θα ειμαι δυνατη φωνη,
ενας αναμμεσα σε πολλους
κοντρα σε ''λυκους-πολιτικους''
με φτωχεια,εξαθλιωση,μιζεριας μετρα
δεν με λυγιζεις,γινομαι πετρα,
ισως με ηθελες υποτακτικο
με το κεφαλι μου σκυφτο,
να λεω ΝΑΙ να μην μηλαω
να σκυβω,να σε προσκυναω,
μα ειναι αντιθετο στις αρχες μου
φταινε οι ''ριζες οι ζερβες'' μου
& του παππου η συμβουλη
καταρα ηταν & ευχη...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
