| [I][I][align=center]Μίλησα του σκότου με τρεμάμμενη λαλιά
κι οι λέξεις χορταριάζανε στα χείλη,
χαμένη ώρα μοιάζει τούτη η σιγαλιά
σαν πάχνη που πεθαίνει στο τριφύλλι.
Κι απόκριση ακόμα δεν μου έδωσε η ζωή
της νύχτας να την πεί , μέσα τα χέρια,
το δρόμο έχασε νωρίς ξανά η αυγή
σαν χάθηκε το διάβα της, στα αστέρια.
Ισως και πάλι δίπλα μου ..,
αρκείσαι μεσ΄τις σκέψεις,
μα είναι η ζωή σου μακρυά, δεν φτάνουνε οι λέξεις.
Κι αρκέστηκα να κουβαλώ
στο νου μου μια εικόνα
παρέα νόμιζα θαρρεις, μα εκείνη ήτανε, παρέα του χειμώνα.[/align][/I][/I]
θανάσης Κρουστάλης
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|