http://db.tt/MsW97QeI" />http://db.tt/MsW97QeI">
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 λάσπη
 http://db.tt/MsW97QeI
 
τώρα που η νύχτα με σφίγγει σαν μέγγενη,
αρχίζω να πορεύομαι μέσα της.
χωρίς προορισμό.
όμως ποτέ μου δεν είχα προορισμό.
γιατί να με τυραννά αυτή γνώση;
γιατί τώρα;

τα πόδια μου βουλιάζουν στη λάσπη.
το βήμα μου βαραίνει.
κι εκεί που λέω: «μέχρι εδώ ήταν»,
ξάφνου τα βήματά μου γίνονται αέρας.
τα πόδια μου καθαρίζουν
-ως διά μαγείας-
απ' τη λάσπη.
σηκώνω το κεφάλι και φωνάζω: «ξέφυγα».

μα εδώ αρχίζει το παράλογο.
το μυαλό μου βαραίνει.
σα νά 'χει μέσα του τόνους λάσπης.
πού να την ομολογήσω;
πώς να την μοιραστώ τώρα πια;
παντού λάσπη.
και σκαθάρια πεινασμένα.
κάνουν βόλτες στα μαλλιά μου,
μέχρι που χάνονται στη λάσπη.
στου αμετανόητου μυαλού μου τη λάσπη.

ξέρεις τι βλέπω στα όνειρά μου;
φίδια να με περικυκλώνουν.
να γλύφουν τα γυμνά μου πόδια.
μα ποτέ δε με δαγκώνουν.
να με φιλήσουν θέλουν.
χθές ένα τό 'κανε.
έγλυψε τα χείλη μου κι έχωσε
τη γλώσσα του στο στόμα μου.
ένιωθα να μου τρυπάει το λαιμό.
μα εδώ συνεχίζει το παράλογο.
μου άρεσε.

δεν αντέχω άλλο, σου λέω.
ποιος με προίκισε με τέτοιο μαρτύριο;
γιατί τα σκαθάρια μού τρώνε το μυαλό;
γιατί η νύχτα γίνεται μέγγενη;
γιατί να μ' ερωτεύονται τα φίδια;
τι είδους φάρσα είναι αυτή που με λυγίζει;
σε ποιον να τα πω και να μην τρομάξει;

μα εδώ αρχίζει το πιο παράλογο.

μου λείπεις.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 20
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

..η εμπιστοσύνη στον άλλον ξεκινά από το αν έχω, ή όχι, εμπιστοσύνη στον εαυτό μου..
 
ο Γέροντας
28-03-2012 @ 05:02
τώρα που η νύχτα με σφίγγει σαν μέγγενη,
αρχίζω να πορεύομαι μέσα της.
χωρίς προορισμό.
όμως ποτέ μου δεν είχα προορισμό. ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Υποκρισία
28-03-2012 @ 05:31
το φιδι για καποιους ειναι συμβολο σοφιας
εγω ειδα χθες το ακατοικητο πια σπιτι της γιαγιας
ολο φωτισμενο- με το φως σα να μην εχει κοπει.
το παραλογο δεν εξηγειται μα ειναι τι αισθηση αφηνει
αν το βλεπουμε ετσι ισως και να δουμε..
το λογικο..
η γραφη σου ξεμυαλιστρα αμεσοτητα
Υποκρισία
28-03-2012 @ 05:50
τα σκαθαρια παλι διακρινονται για την σπανια ομορφια τους:)
http://www.youtube.com/watch?v=0sH8iXhnj_0&feature=related
kantadoros
28-03-2012 @ 06:54
http://www.youtube.com/watch?v=tnmfbLr7RAQ
Τα σκαθάρια ερχόταν πετώντας, κάνοντας ένα παράξενο θόρυβο
που έμοιαζε με της μηχανής.
Ποιός στέλνει τα σκαθάρια; Ρώτησα.
Οι υλοτόμοι κοίταξαν παράξενα. Είχαν αρχίσει να με συνηθίζουν.
Δρεπάνι
28-03-2012 @ 07:03
Σας αξίζουν πολλά μπράβο για αυτό που διάβασα, για να πω την αλήθεια δεν περίμενα τέτοια ποίηση και πάλι μπράβο!!!!!!!!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
monajia
28-03-2012 @ 07:55
τώρα που η νύχτα με σφίγγει σαν μέγγενη,
αρχίζω να πορεύομαι μέσα της.
χωρίς προορισμό.
όμως ποτέ μου δεν είχα προορισμό.
γιατί να με τυραννά αυτή γνώση;
γιατί τώρα;

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
smaragdenia
28-03-2012 @ 08:37
μου λείπεις.

ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΣΑ ΛΟΓΙΑ ΜΕ ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ ,,,,,,,,,,,,,,,,,ΑΥΤΟ ΤΟ΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ ΄΄΄΄΄΄΄΄ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΠΟΚΟΡΥΦΩΜΑ.........

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ............. ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Άγγελος Αραβαντινός
28-03-2012 @ 09:18
Είναι πολύ όμορφο... που έχω την ευκαιρία... να μπορώ να ακολουθώ... έστω για λίγο... τα μονοπάτια της σκέψης σου...
φλοισβος
28-03-2012 @ 15:07
Εκπληκτικό και λίγα λέω..
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ALIROS
28-03-2012 @ 15:33
::angel.:: ποιηση
CHЯISTOS P
28-03-2012 @ 16:06
Μια “χαραμάδα” άφησες να μπεί λιγάκι φως
μα μπήκαν φίδια, σκάθαροι και ένας ποντικός..
Την "χαραμάδα" άνοιξε για να τελειώσει η λύπη
μήπως χωρέσει και αυτός που λες ότι σου λείπει…

Καλησπέρα μπρου, μια αλλαγή της διάθεσης χρειάζεται !..
::yes.::
psixopedi
28-03-2012 @ 16:08
ο έρωτας έχει το προνόμιο να είναι
παράλογος
ανόητη καρδιά μου, ανόητη
πονάς γιατ' είσαι αμετανόητη
που λέει ο ποιητής.
τα φίδια και τα σκαθάρια εδώ είναι σύμβολα
της γονιμότητας και του θανάτου πιο πολύ
ως πλάσματα που έχουν στενή σχέση με τη γη.
στίχοι με ένταση για δύσκολες νυχτερινές ώρες



Βασίλης Μ.
28-03-2012 @ 16:20
"μου λείπεις."

Μέσα στη φοβερή καταιγίδα του γραπτού σου,
έρχεται αυτή η έκφραση και λειτουργεί ως κάθαρση!!!!!!!!!!!
Εξαιρετικά παραστατικές εικόνες
για την απόγνωση το φόβο και την αγωνία
που συνεπάγεται η μοναξιά!!!!!!!!!!!!!!
Antony-P
28-03-2012 @ 16:44
::up.:: ::up.:: ::up.::
μπρουχίτα
28-03-2012 @ 18:23
* γέροντα ευχαριστώ για το σχόλιο.

* γιούλη, δεν ξέρω αν είναι ξεμυαλίστρα..
εμένα μάλλον σε μπελάδες με βάζει..
αλλά ποιος νοιάζεται, έτσι δεν είναι;
έτσι κι αλλιώς το μυαλό
παραμένει αμετανόητο, αχαχαχαχ..
σε φιλώ πολύ και σ' ευχαριστώ για το βιντεάκι..

* λιγομίλητε κανταδόρε,
όταν τα καλείς τα σκαθάρια, έρχονται..
ακόμα περισσότερο,
όταν λιμοκτονούν και τους προσφέρεις τροφή..

* δρεπάνι, μη μου μιλάς στον πληθυντικό,
γιατί ταράζομαι, αχαχαχαχα.. σ' ευχαριστώ.

* σμαραγδένια (τι ωραίο ψευδώνυμο)..
σε όλους μας κάτι λείπει..
ό,τι κι αν είναι αυτό..

* Άγγελε, δεν ξέρω τι να σου απαντήσω..
ένα αμήχανο -μα πολύ αμήχανο- ευχαριστώ..
αλήθεια, τι κάνει η Αστάρτη;

* Aliros, νά 'σαι καλά..

* μα(έ)στρο-Χρήστο σε ζηλεύω..
πώς τους σκαρφίζεσαι έτσι τους στίχους, γμτ; αχαχαχα
λίγο δύσκολο να χωρέσει αυτό που μου λείπει στη χαραμάδα..
δεν είναι κάτι που αγγίζεται..
ουφφ.. μπερδεμένα τα λέω πάλι..
φιλιά πολλά..

* psixopedi, ναι είναι παράλογος, ευτυχώς..
όσο για τα σύμβολα, δεν ξέρω να σου πω..
πάντως, όταν το έγραφα, δεν είχα στο μυαλό μου αυτό,
που όλοι ξέρουμε ότι συμβολίζουν,
αλλά αυτό που κάνουν και μόνο αυτό..
τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.

* Βασίλη, ναι, κάθαρση..
αλλά για πάντα προσωρινή.. τι αντίφαση κι αυτό..

* Antony-P, σ' ευχαριστώ..
ΑΝΑΜΠΕΛ
28-03-2012 @ 18:44
ξέρεις τι βλέπω στα όνειρά μου;
φίδια να με περικυκλώνουν.
να γλύφουν τα γυμνά μου πόδια.
μα ποτέ δε με δαγκώνουν.
να με φιλήσουν θέλουν.
χθές ένα τό 'κανε.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΩΡΑΙΟ ΤΟ ΦΙΛΙ ????????????

έγλυψε τα χείλη μου κι έχωσε
τη γλώσσα του στο στόμα μου.
ένιωθα να μου τρυπάει το λαιμό.
μα εδώ συνεχίζει το παράλογο.
μου άρεσε.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΩΣΤΕ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕ Ε???????????

γιατί τα σκαθάρια μού τρώνε το μυαλό;
γιατί η νύχτα γίνεται μέγγενη;
γιατί να μ' ερωτεύονται τα φίδια;
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΤΑ ΣΚΑΘΑΡΙΑ ΚΑΛΑ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΣΟΥ ΤΡΩΝΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ!!!!!!!!!~~~~ ΘΑ ΚΑΘΑΡΙΣΕΙ ΚΑΙ Η ΛΑΣΠΗ Μ'ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!

μα εδώ αρχίζει το πιο παράλογο.

μου λείπεις.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΩΡΑΙΑ!!!!!!!!!!!ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΟΛΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΟΛΑ ΟΣΑ ΣΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΕ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΕΔΩΩΩΩΩ ::love.:: ::love.:: ::love.::
Aνδρέας Lark
28-03-2012 @ 19:48
...λάσπη στα πόδια και στο μυαλό-έτσι αναδεικνύεται επιτυχώς τελικά που είναι το πρόβλημα όταν οι άνθρωποι δεν 'ξεκολλάμε' από καταστάσεις...
δηλ. μιλάς για μια αντινομία (ωραία η ονειρική εικόνα με το φίδι)...!
Αγνή
28-03-2012 @ 20:46
σαν να ανοίγεις ένα παράθυρο
από το οποίο μπαίνει ένας κρύος αέρας
που εξιλεώνει
Άγγελος Αραβαντινός
29-03-2012 @ 08:09
Η Αστάρτη... μόλις πέσει το λυκόφως... μας σαγηνεύει...
scarlet1977
11-04-2012 @ 01:55
μ αρεσει απίστευτα ο τρόπος που γραφεις.....με συγκλονιζει και σχεδόν πάντα ..... με διαλυει...... ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο