stixoi.info: Η φεγγαρολουσμένη

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Η φεγγαρολουσμένη

Βαθιά που νύχτωσε, θαρρείς και η νύχτα αδράχνει
από τον Άδη το βαθύσκιωτο φιλί της.
Πλέκει τα πάθη των ανθρώπων σαν αράχνη
και την αγάπη κατατρώει σαν τερμίτης.

Ήχοι απόκοσμοι, μυστήριο απλωμένο
ποιος είδε μάτια να γυαλίζουν στο σκοτάδι;
Εδώ που κλαίει το αηδόνι σκοτωμένο
εδώ ανασταίνεται μια κόρη, μόνο βράδυ.

Είδα τα ίχνη από το σύρσιμο στην άμμο
μάλλον φουστάνι αραχνοΰφαντο φορούσε.
Και την ετοίμαζαν οι Νύμφες για ένα γάμο
που μόλις έλεγε το «ναι», θα μαρτυρούσε.

Βέρα αιώνια στον Πόνο θα’ χε βάλει
αν το φεγγάρι δεν την είχε λαγγεμένη.
Μα μες στου ύπνου μου το αθώο μαϊστράλι
πόσο μου έμοιαζε η φεγγαρολουσμένη.

Ξυπνώ και βλέπω στον καθρέφτη τη μορφή της
γύρω τα τρίμματα του ονείρου σκορπισμένα…
Ένα φεγγάρι που δεν χώραγε ο φεγγίτης
και το μεγάλωνα και εκείνο σαν εμένα.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 17 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.

ΑΝΑΜΠΕΛ 29-03-2012 @ 23:25	Βέρα αιώνια στον Πόνο θα’ χε βάλει αν το φεγγάρι δεν την είχε λαγγεμένη. Μα μες στου ύπνου μου το αθώο μαϊστράλι πόσο μου έμοιαζε η φεγγαρολουσμένη. !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
CHЯISTOS P 29-03-2012 @ 23:26	Της νύχτας τα μυστήρια, φεγγαροκουμπαρούλα μου ! Στίγμα δίνει η ποίησή σου !
aridaios 30-03-2012 @ 00:40	Εδώ που κλαίει το αηδόνι σκοτωμένο εδώ ανασταίνεται μια κόρη, μόνο βράδυ. Είδα τα ίχνη από το σύρσιμο στην άμμο μάλλον φουστάνι αραχνοΰφαντο φορούσε. ::yes.:: χιλιαδες οι εικονες........καλοοοοοοοοοοοοΤασια... Φιλακια απο την Φλωρινα ::kiss.::
Αλέξανδρος 30-03-2012 @ 01:23	Αμέτρητα εύγε, πολύ όμορφο. Και πολύ συγκινητικό, τουλάχιστον για μένα
citizen 30-03-2012 @ 02:07	πολύ ωραίο!!!
Nemo 30-03-2012 @ 03:36	Πολύ όμορφο!!!
ο Γέροντας 30-03-2012 @ 05:10	Ξυπνώ και βλέπω στον καθρέφτη τη μορφή της γύρω τα τρίμματα του ονείρου σκορπισμένα… Ένα φεγγάρι που δεν χώραγε ο φεγγίτης και το μεγάλωνα και εκείνο σαν εμένα. ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
monajia 30-03-2012 @ 07:54	ΥΠΕΡΟΧΟ..................... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Αστρογιογγι 30-03-2012 @ 09:04	Ομορφια φεγγαρολουστη του στιχου λαγγεμενη τ' αχναρια του Ερωτα γυαλιζουν στο σκοταδι του τελευταιου... (να υποθεσω δε οτι σε παντρευει η μανα σου;) χα! Καλημερα))))))))))))
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ 30-03-2012 @ 11:05	Ξυπνώ και βλέπω στον καθρέφτη τη μορφή της γύρω τα τρίμματα του ονείρου σκορπισμένα… Ένα φεγγάρι που δεν χώραγε ο φεγγίτης και το μεγάλωνα και εκείνο σαν εμένα. ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
kapnosa-v-ainigma 30-03-2012 @ 11:19	::love.:: ::love.:: ::love.::
ALIROS 30-03-2012 @ 12:02	::angel.:: ::angel.:: ::angel.::
φλοισβος 30-03-2012 @ 12:32	Πανέμορφο.... Πάντα με συγκινείς Αθανασία! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
psixopedi 30-03-2012 @ 12:38	μου αρέσει πολύ η υποβλητική του ατμόσφαιρα και οι εικόνες του, εξαρετικό
Βασίλης Μ. 30-03-2012 @ 14:16	::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: (Δίχως λόγια...) Καλησπέρα Αθανασία!!!!!!!!!!!!
idroxoos 30-03-2012 @ 16:38	::yes.:: ::yes.:: ::hug.::
Celestia 31-03-2012 @ 03:07	φανταστικο!!!!!!!!!!!!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο