Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αν η γιαγιά μου είχε
 
Στην πολυθρόνα κοιμάμαι τα βράδια
Τα μεσημέρια περνάνε βουβά
Έχουν τελειώσει του πάθους τα χάδια
Μα επιμένει να ζει η καρδιά…

Ο κόσμος όλος θυμίζει κηδεία
Στενές στροφές μιας ζωής βιαστικής
Γυμνές στιγμές που δεν έχουν ουσία
Πάρα μόνο σημάδια φυγής…

Είχα πει πως μια μέρα θ’ αλλάξω
Πως θα βρω ένα δρόμο ευθύ
Να χωρά ότι ζω κι όσα ψάξω
Να μπορεί την αλήθεια να ζει…

Μα όσο ζω μεγαλώνω κι αλλάζω
Κι όλα αλλάζουν μαζί σκηνικό
Για το χθες μου βαθιά μου τρομάζω
Το παρόν μου τολμάω να ζω…



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

www.focusfm.gr Δευτέρα με Παρασκευή 5:00-7:00 π.μ. και 19:00-21:30
 
aridaios
31-03-2012 @ 01:56
Πως θα βρω ένα δρόμο ευθύ
Να χωρά ότι ζω κι όσα ψάξω
Να μπορεί την αλήθεια να ζει…
::yes.:: ::yes.::

γεια σου πατριωτακη...
monajia
31-03-2012 @ 08:26
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ..........................

::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Aνδρέας Lark
31-03-2012 @ 12:05
...όλο διαβάζεται απνευστί και μ' ενδιαφέρον αλλά μένω στο στίχο που έχει πολύ ψωμί δηλ. 'το παρόν μου τολμάω να ζω'-ροκιά υπαρξιακή!
στίχος
31-03-2012 @ 13:09

..ο τίτλος το αδικεί.....και ροκ (Ανδρέας) και τζαζ και μπλουζ..
!!!!!!
psixopedi
31-03-2012 @ 15:48
πολύ καλό, το διαβάζεις και θέλεις να χορέψεις. μπράβο
ο Γέροντας
31-03-2012 @ 18:32
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: ::up.:: ::up.:: ::up.::
petrominas
03-11-2012 @ 22:07
Πολύ καλό

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο