| |
«Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία» σου είπαν κάποτε μα που να΄ξερες αλήθεια…
Πως όσα σε δίδαξαν μια μέρα θα χαθούν …ιδεώδη ελληνικά,ιδανικα και αξίες
Και εξαθλιωμένος όντας πλέον με τόλμη να σου βγάζουν τη ψυχή μεσ’απ’τα στήθια
οι "ενάρετοι" που τη ζωη σου κυβερνούν για να σου δώσουν "νέες ευκαιρίες".
Σαν παιδί με όνειρα το μέλλον σου ζωγράφιζες μα και την κάθε σου ημέρα
κι’ειχες ορθάνοιχτα φτερά σαν αετός για να πετάς περίφανος,να σκίζεις τον αέρα
Όμως όσα σου΄ταξε η ζωή ήταν κακόγουστο αστείο…μα τόσο αληθινό σαν ψέμα
Και τώρα πια έλλην στέκεις σιωπηλός και με θωρείς με την απόγνωση στο βλέμμα .
Και βγάζω μέσα μου σπαράζοντας κραυγή την αβάσταχτη σιωπή σας για να λύσω
μα γίνεται κι αυτή κρυφή συνενοχή και χάνεται δειλά πριν ακόμη να μιλήσω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
