Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271254 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Φυγή
 
Υπάρχουν κι οι ευαίσθητοι
Της λέει και γελάει
Ξέρει πως δεν πονάει
Μα τούτο τον πονά

Στα μάτια τα ορθάνοιχτα
Οι κόρες είναι θρύψαλα
Ραγίζουν στ’ ανεξήγητα
Και τούτο τον πονά

Ένας γκρεμός η φύση του
Που μέσα του κυλάει
Ποτέ δεν σταματάει
Ξανά, ποτέ, ξανά

Ζεστός στο χέρι της αυγής
Νύχτας χωρίς φεγγάρι
Άστρο δεν είχε χάρη
Και τούτο τον πονά

Θυμήθηκε τα λόγια του
Πρωί στο μαξιλάρι
Όνειρο να ΄ταν πάλι
Αχ τούτο την πονά…

Έμεινε η αφή μετέωρη
Στου σώματος την αύρα
Τα χέρια έγιναν μαύρα
Κι η αίσθηση φωτιά

Υπήρχαν κι οι ανέμελοι
Του λέει και τον κοιτάει
Και μέσα της κλωτσάει
Πρωτόγονη χαρά..

Δεν ξαναήρθε πια στο φως
Ο κόσμος του είχε πάψει
Να ‘ναι από μετάξι
Σκληρός, μα κι απαλός
[I][/I][I][/I][I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

το πιο ξένο σε μένα... είναι ο εαυτός μου
 
monajia
05-04-2012 @ 14:30
Έμεινε η αφή μετέωρη
Στου σώματος την αύρα
Τα χέρια έγιναν μαύρα
Κι η αίσθηση φωτιά

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
05-04-2012 @ 15:34
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΥΠΕΡΟΧΗ ΓΡΑΦΗ ::theos.:: ::theos.::
Antony-P
05-04-2012 @ 17:30
::up.:: ::up.:: ::up.::
ΑΝΑΜΠΕΛ
05-04-2012 @ 18:14
Η ΦΥΓΗ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ, ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΑΓΑΠΗΣΩ ΠΟΤΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΠΙΚΡΟ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΣΟΥ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::love.:: ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο