| μα οχι και παλι οχι
σαν νομος και σα συνηθεια
που η μνημη εγκαταλειπεται
καθε μα καθε φορα στο πετσι μας
χωρις αιδω βαθια και η παραχωρηση της
σα γης κομματι π' ομως πουληθηκε
στο μεγα ονειδος με προκαταληψη
εδω με υπομονη κι επιμονη παντα
βαθια πολυ θαμμενο
μα οπλο κι ασπιδα φυσικα η ψυχη μοναχα
που δρομους σφυζει δρασκελωντας φραγματα σφαζει
σα το μπαμπακι λευκη κι αδιαπραγματευτη χαμω αμιλητη
μητε εναν υπαινιγμο αφηνει διαρπαγης να πεσει
παρα καθεναν ξεχωρα στο ιδιο σημειο στρεφει
καποιοι αλλο απο τουτο δεν κοιτουν
ολουθε παρον αλησμονητο απο οταν τη γνωρισαν
κι ολα τα βλεπουν- σα παντα μεθυσμενοι
σα παντα χαμενοι στο σημειο της αγαπης
δετοι και λυμενοι απο λοιπους τρελοι κι αλλοπαρμενοι
αφηνοντας μας γεια διαιρωντας τα σκουπιδια
τη γεια μας ενθυμιζοντας το αδειασμα χωρις τελος
ετσι καπως εσυ κι εγω ενα κι αλλο ενα
οχι μη ισο και οχι μη διαφορετικο
καινουργιο; μα οχι δεν ειναι κατι
κι ολο σαν τετοιο παλι και παλι καταφθανει
οχι πως ειναι σφαλμα το ξεφτισμενο οχι
σα παλι ν'αστραφτει γεννημενο
απο την προφαση αγεννητο
του νομου και της ταξης εκσκαφες και εξεις
μιας δικαιοσυνης ολοενα κακοφορμισμενης
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | |
|