stixoi.info: Αρρωστημένοι στίχοι

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133296 Τραγούδια, 271883 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Αρρωστημένοι στίχοι

Παραληρημα...

Ο πυρετος 39 τα σολινακια στο λαιμο ειναι ολα κλειστα....
τραγουδιστα δεν μπορω να πω λογια σοφα....
μα βασικα με το μυαλο σκαρωνω βιαστικα....
στιχακια τρελα που βγαινουν απ την καρδια...
και φυσικα που με κανουν ν ανεβαινω τα σκαλια....
στα σκοτεινα ματια κλειστα φλερταρω με τν μοναξια...
με τα χτιστα αισθηματα που κανουν προξενια....
τη φαση του χαλαρα με της θλιψης τα παλια...
το βλεμμα στα πονηρα με μια ζεστη αγγαλια....
το ψεμα στα φανερα με την αληθεια στα κρυφα...
το αίμα που κυλα με το μυαλο που σταματα...
τα σ αγαπω τα ειλικρινα με τα μισω τα οδυνηρα...
το δακρυ που κυλα με χειλη χαμογελαστα...
τα δαχτυλα τα κλειστα με τα βλεφαρα τα σκυφτα...
τα σωστα με τα λαθος που πληρωνεις ακριβα...
τα αισθηματα τα λογικα με τα παραλογα απ αυτα...
τα καυτα τα γεγονοτα με τα κουτσομπολια....
το σε βλεπω φιλικα με τα δυνατα φιλια...
το σε βλεπω στα κλεφτα με ενα ξεχασμενο γεια...
τα απλα καθημερινα με της ζωης τα ξαφνικα...
παντοτινα δυο κορες που τα κανουν λαμπερα...
μια καρδια που για τ απλα πιο δυνατα χτυπα...
ενα μυαλο που δουλευει καθημερινα...
για να βρει στο τουνελ λαμπακια φωτεινα....
ενα στωμα που αρχιζει να παραμιλα...
γιατι ετσι τα δυσκολα αρχιζει να ξεχνα...
δυο ποδια που πατανε στη γη στα σταθερα...
που δεν θα τα δεις ποτε γονατιστα...
μια συμπεριφορα φροντιζει τα μελλοντικα...
δυο παλαμες που κραταν τη ζωη σφυχτα...
το θαρρος αρχιζει να ξεπροβαλλει στα δειλα...
ο εγωισμος τον πονο αρχιζει να κερνα...
τα νευρα που σε κανουνε να σκεφτεσαι θολα...
η καλοσυνη που καποιοι εκμεταλευτικαν στεγνα...
η αντοχη που εφτασε σε ορια τα ψηλα...
η καρδια που πιστεψε λογια φιλικα...
και παλι νιωθω το εγω μου ν ασφυκτια...
νιωθω να γυριζει το ταβανι τ ειναι ολα αυτα...
αναρωτιεμαι και θυμαμαι πως δεν ημουνα καλα...
και νιωθω τον πυρετο να με ξαναχτυπα...
/-----/
(ΡΕΦΡΕΝ)
Αρρωστημένοι στίχοι..
κλεισμένη η καρδιά ανάμεσα στ τοίχοι..
του σώματος αυτού..
ψυχές φωνάζουν εκτός εαυτού...
Απρόσωποι εχθροί βγάζουν λόγια και κραζουνε..
σαν γκόμενες κομπλεξικες που με στραβόκοιτάζουνε..


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Φιλοσοφικά Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

ggklem 07-04-2012 @ 15:15	ψυχές φωνάζουν εκτός εαυτού... Απρόσωποι εχθροί βγάζουν λόγια και κραζουνε.. σαν γκόμενες κομπλεξικες που με στραβόκοιτάζουνε.. ::up.::
Δρεπάνι 07-04-2012 @ 16:16	Πως ορίζεται η κομπλεξική γυναίκα παρακαλώ να ξέρω για μένα πάνω απ όλα, γυνή γαρ............. Έχετε ύφος πάντως ποιητικό και δυνατούς στίχους βγαλμένους μέσα απ τη ζωή την ίδια !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
aridaios 07-04-2012 @ 17:58	τη φαση του χαλαρα με της θλιψης τα παλια... το βλεμμα στα πονηρα με μια ζεστη αγγαλια.... το ψεμα στα φανερα με την αληθεια στα κρυφα... το αίμα που κυλα με το μυαλο που σταματα... ::rock.:: Υπεροχοι στιχοι... ::yes.::
monajia 07-04-2012 @ 18:20	ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ................ ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ναταλία... 08-04-2012 @ 11:37	τραγουδιστα δεν μπορω να πω λογια σοφα.... μα βασικα με το μυαλο σκαρωνω βιαστικα.... στιχακια τρελα που βγαινουν απ την καρδια Πολύ ωραίοι στίχοι ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο