| |
Πάλι ξεκίνησ΄ η βροχή
χτυπά τα πέταλά της
είν΄ η καρδιά μου μοναχή
στα πέλαγα διαβάτης.
Πάλι τ΄ αστέρι αναζητώ
που πρόλαβε να κλάψει
να πιω το δάκρυ του ζεστό
τη μοίρα μου ν΄ αλλάξει.
Είναι θολός ο ουρανός
βουβά κι αμπαρωμένα
τα στάχυα στ΄ άσπρα σύννεφα
αγκάθια είναι για μένα.
Κλειστά παραθυρόφυλλα
στον διάβα μου ανταριάζουν
απ΄ την καδένα των ονείρων μου
οι κρίκοι πια σκουριάζουν.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
