| |
Ψυχροι πολεμοι
μεσα στον καθρεφτη...
οι ποθοι και τα πρεπει
ονειρα και οριακες αυταπατες...
οσα δεν ενιωσες
ολα οσα εγκατελειψα...
Τα χερια μου εδεσα τριγυρω
στο λαιμο σου
κυλουσε το δακρυ μου θολο...
με αγκαλιασες διχως να νιωθεις
την θυελλα που πολιορκουσε την ψυχη μου
ουτε την σκεψη μου
που σαν προσευχη σου ψιθυριζε σ'αγαπω...
Τις ευχες μου σκορπισαν
στην νυχτα οι δαιμονες μου
αγναντευουν κομματιασμενες τα αστερια...
στο γαλαζιο των ματιων σου
εριξα τα διχτυα μου
κι εμεινα εκει να περιμενω
να σε τραβηξω στην επιφανεια
μεχρι που βουλιαξε η ψυχη μου...
Καθρευτιζεται η φωνη σου στην σιωπη
αγκαλιαζοντας την καρδια σαν
βελουδινο σεντονι....
εμεινε νεκρη με ενα χαμογελο στα χειλη
περιμενοντας τα χερια σου να την
ζεστανουν μεσα στην νυχτα...
Δεν θα με δεις ποτε να δακρυζω...
μονο τις σκιες που στοιχειωσαν
το βλεμμα μου..
ποτε δεν θα σε ξανα αγγιξω...
μα κι εσυ δεν με αισθανθηκες ποτε...
μονο σκιαγραφισες τα σημαδια του ερωτα
με τα δαχτυλα σου στο κορμι μου..
Ακόμα δεν κατάλαβα γιατί θανατική ηδονή μου χάριζε
το κάθε σου φιλί
και ακόμα περισσότερο
γιατί έπαψες αγάπη να θυμίζεις....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
