| |
Αν ειχε η πικρα ονομα
θατανε το δικο μου
γιατι δεν σ εχω τωρα εδω
και χανω το μυαλο μου
και κανω σκεψεις χωρισμου
και ονειρα γκρεμιζω
και πισω απο μαυρα γυαλια
τα δακρυα μου κρυβω
ειν οι στιγμες που η αγαπη απορει
στα λογια π ακουει μεγαλωνει η σιωπη
χωρις να μπορει, να εξηγησει γιατι
ειναι το αυριο που τοσο αργει
κι εγω αναμμενο αποψε κερι
μ ενα αναπαντητο λειωνω,γιατι
αν ειναι η πικρα θαλασσα
μεσα της κολυμπαω
γιατι σ αγαπησα πολυ
κι ακομα σ αγαπαω
μα δεν σε βλεπω δεν σε ζω
ακουω τη φωνη σου
να υποσχεται πως ειμαι εγω
το τελος κι η αρχη σου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
