| |
| | Προσπάθησα πολύ |  | | |
Έφυγες έτσι ξαφνικά,
Σκόνη έκανες ότι είχα φανταστει,
Τώρα ζω στο πουθενά,
Ο εαυτός μου έχει καταστραφεί,
Άραγε μετα από μένα,
Που θα γυρνάς,
Ποιον έχεις στην αγκαλιά σου
Και με πονάς..
Μα εγω , μα εγώ τα πάντα σου έδωσα,
Και την καρδιά μου σου παρέδωσα,
Στα άκρα την τρέλα έφτασα,
Προσπάθησα πολύ, μα σε έχασα..
Απ’την αρχή κατάλαβα πως ψεύτικα αγαπάς,
Κάθε μέρα είχες μάθει την μάσκα σου να φοράς,
Χώρο στο χρόνο έδινα είπα πως θ’αλλάξεις,
Μα που να το περίμενα πως μ' ένα αντίο έτσι απλά θα με ξεχάσεις.
Ποιον θ’αποκοιμίζεις τώρα
Με την γλυκειά φωνή σου,
Και θα του υπόσχεσε,
Πως είναι η ζωή σου…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΑΝΑΜΠΕΛ
14-04-2012 @ 17:39 | ΩΡΑΙΟ ΠΟΙΗΜΑ.
ΟΜΩΣ ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΕΝΝΟΙΑΖΕ ΚΑΘΟΛΟΥ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ,ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΕΙ, ΜΕ ΠΟΙΟΝ/ΠΟΙΑΝ, ΚΑΙ ΤΙ ΥΠΟΣΧΕΤΑΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΔΕΝ ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΩΝ ΦΕΥΓΑΤΩΝ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΕΝΑ ΔΑΚΡΥ ΙΣΩΣ ΚΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΚΑΠΟΙΩΝ ΠΑΛΙΩΝ ΚΑΛΩΝ ΣΤΙΓΜΩΝ.
ΟΥΦ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΟΧΙ ΘΑ ΚΑΤΣΩ ΝΑ ΣΚΑΣΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ
::love.:: ::love.:: ::love.:: | | monajia
16-04-2012 @ 09:15 | ΥΠΕΡΟΧΟ......................
::love.:: ::love.:: ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
