|
Κρατώ τα γκέμια…
στον διάδρομο τ’ ουρανού…
χωρίς μπάρες περι-ορισμού…
κούρδισα το πιάνο…
φλέρταρα με τους Αγγέλους…
ξε-σήκωσα τους ωκεανούς…
απο-μόνωσα τον αχυρένιο κόσμο…
Πίσω από χαραμάδες γλίστρησα…
οι οπλές σκάβουν την άνοιξη…
ξυπνούν σαν αστραπές την Ζωή…
οι ανάσες πυρπολούν ανένταχτες…
το όραμα ανασυντάσσεται…
στο στοίχημα μιας εγκάρσιας τομής…
γκρεμίζοντας το φράγμα του ορίζοντα…
στο μανιφέστο ενός διαφορετικού παράδεισου…
Μην αργείς…
οι εξτρεμιστές βιώνουν το πάθος…
οι ανένταχτοι «εγκλωβίζουν» τους πόθους…
οι επαναστάτες κυκλώνουν τον έρωτα…
κατ-αργούν τις παρατάσεις της σκέψης…
αναδύοντας κόκκινο λάβαρο ηδονής…
χωρίς στίγματα από τελείες…
χωρίς παρενθέσεις ντροπής…
μονάχα επιθυμίες…
χαράζοντας διαφορετικές πορείες…
παρθένες οάσεις…
εξολοθρεύοντας το παρελθόν της ερήμου…
Στην εξίσωση του χρόνου…
ανύπαρκτο το αποτέλεσμα…
άκυρες οι παρατάσεις…
δεν υπάρχει χρονοδιάγραμμα…
οι αναμονές ακρωτηριάζουν…
κρατώ την νίκη σε λευκές παλάμες…
πτήση αορίστου χρόνου…
χωρίς υπο-γραφές…
χωρίς συμ-βάσεις…
ποντάρω στο μέγιστο…
καθ-οδηγώ την υπέρβαση…
εξ-αντλώ άμυνες ζωής…
για την ανα-γέννηση…
μην αργείς…
Μιλώ για το παρών…
Στέλιος Κ.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
|