| |
Μεγάλη πόρτα δεν διάβηκα ποτέ στη ζωή μου ως τα τώρα
Μα αυτή ήταν χωρισμένη σε τρία τέρμινα
Κάποτε μου δόθηκε το βιβλίο της ζωής μου ανοιχτό μπροστά μου να το διαβάσω.
Αρνήθηκα θεατρικά: άσε, καλύτερα να μην τα ξέρω, είμαι δυνατή εγώ, θα αντέξω.
Ο πειρασμός ήταν μεγάλος. Έπεσε το βλέμμα μου σε δυο αράδες:
«και τότε εκείνη παραδόθηκε σε κλάμα γοερό
και ώσπου να ξημερώσει δε σταμάτησε το κλάμα…»
Δεν το μετάνιωσα που αρνήθηκα, μα από τότε,
εκείνο το σκληρόδετο βιβλίο με τ’όνομά μου απ’έξω,
δε βγήκε από το μυαλό μου.
Και χρόνια μετά, τώρα ακόμα, το κατάλαβα, πως δεν ήταν το μέλλον που αρνήθηκα να μάθω,
Αλλά φοβήθηκα να θυμηθώ…
…αυτό το θείο δώρο…η λησμονιά…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
