| |
Ανάγκη
Εδώ πλανιέται ο άσπιλος έρωτας.
Ένα φαινόμενο.
Δεν έχω εξήγηση να δώσω.
Έχω κρατήσει τους καιρούς,
Γεμάτους από πλασμένα όνειρα.
Τον αστερισμό της μύησης,
Να τον διαβάσεις όλον.
Μπορούν, στο λέω, οι ψυχές,
Στους γαλαξίες να περπατήσουν.
Μην αρνηθείς το αστέρι μου,
Για σένα όταν θα φύγει.
Είναι η ζωή γεμάτη δώρα.
Ό,τι από το άγνωστο ζητώ,
Ούτως ή άλλως το λαμβάνω:
Τη ζήλεια για τον ήρεμο ίσκιο σου.
Ανάγκη...Ανάγκη...Ανάγκη...
Πότε λιγόστεψε ο πλανήτης μου;
Πότε αυξήθηκαν
τα απότιστα ποτάμια του;
Πότε σταμάτησαν
Να ισομοιράζονται οι βροχές;
Εδώ ζητιέται του αέρα το μήνυμα.
Είναι αδύνατον.
Δεν ξέρεις τους αγγελιοφόρους μου.
Έχουν δικές τους διαδρομές,
Γεμάτες από επικίνδυνα περάσματα.
Την ομορφιά της νύχτας σου,
Να τη συμβουλευτείς απόψε.
Ζητούν, να ξέρεις, οι έρωτες,
Κλαριά που κρέμονται μεστά στην άνοιξη.
Μέσα στον κήπο σου υπάρχει
Ο φουντωμένος, ετοιμαγάπητος καρπός.
Είναι ωραία η ζωή σου.
Ό,τι από σένα ζήτησα
Ποτέ μη μου το δώσεις:
Τον έρωτα για τον ήρεμο ίσκιο σου.
Ανάγκη...Ανάγκη...Ανάγκη...
Πότε ορφάνεψε η χώρα μου;
Πότε ξεκίνησε
Να εκδικείται τα παιδιά της;
Πότε αρνήθηκαν
Να δέχονται οι σοφοί αλήθειες;
Εδώ κρατιέται η ζωή από οράματα.
Ποτέ δε φτάνει.
Περνάνε γρήγορα οι αιώνες.
Έχουν αρχίσει οι ρωγμές
Να ζωγραφίζουν τα κορμιά μου.
Είναι κατάλληλη η γνώση σου,
Δεν ξεστρατίζει ο ορίζοντάς σου.
Την ομορφιά της ανακάλυψης
Μόνο ο άμαθος φοβάται, γι' αυτό
Τον κάθε χάρτη που σου έφτιαξα,
Να ερευνήσεις πρώτα.
Να μελετάς τα λόγια μου,
Τις νύχτες των χαμένων προσευχών.
Θα φυλαχτεί ό,τι κατάκτησες:
Η αξία του ήρεμου ίσκιου σου.
Ανάγκη...Ανάγκη...Ανάγκη...
Πότε σε πλάσαμε, Θεέ;
Πότε σε χλεύασαν οι άγγελοι
Σε κάθε θρησκείας τον ξεπεσμό;
Πότε ξεκίνησαν τα ποίμνια
Στο διχασμό να αποτελειώνονται;
Εδώ προσμένεται η λίγη αλήθεια.
Είναι η μόνη.
Έχω φυλάξει κάποια άκρη της
Να την ορίσει η καταιγίδα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
