| |
Τη σκότωσα.
Την αγαπούσα τόσο που αποφάσισα να τη λυτρώσω.
...[δεν αντέχω να βλέπω κάποιον να βασανίζεται.
Κι αυτή βασανιζόταν.
Χωρίς να φταίει.
(Είναι ορισμένοι άνθρωποι που είναι γεννημένοι θύματα.
Κι άλλοι που είναι εκ γενετής θύτες.
Αφού αυτής της έλαχε ο ρόλος του θύματος
εγώ έμενε να "επιλέξω" το ρόλο του θύτη.
Για την ισορροπία του πράγματος)..].
Δεν πόνεσε.
Δεν την πόνεσα.
...[η καλύτερη ώρα για το θάνατο είναι η ώρα του ύπνου, λένε.
(Από τον ένα ύπνο μεταφέρεσαι χωρίς να το καταλάβεις στον άλλο.
Τον αιώνιο)...].
Την ελευθέρωσα.
...[Αφησα ελεύθερα επιτέλους τα δάκρυα
που είχαν συσσωρευτεί από καιρό για κείνη
(και που δεν επέτρεψα ποτέ να τα δει)...].
Δεν έκλαψα.
...[Για μένα θα κλαίω, μέχρι να έρθει η ώρα του δικού μου ύπνου.
Μέχρι τότε θα παλεύω για να σκοτώσω τις τύψεις
(για το θάνατο )
και θα ζω με τις αναμνήσεις
(από τη ζωή )...]
Την αγαπούσα.
...[...(.......)...].
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
