| |
| | η πρώτη αγάπη |  | | |
Την συνάντησα πριν απο κάποια χρόνια σ ένα μεγάλο Σούπερ μάρκετ.
Ομως δεν αναγνωρίσαμε στην αρχή ο ένας τον αλλο,μιας και ειχανε περασει πανω απο 40 χρόνια και είχαμε μπατάρει για τα καλά κι οι δυό μας.
Νά που όμως κάποια μαθήτρια μου με είδε εκεί μέσα και με φώναξε με το επίθετο μου, κάνοντας όλο τον κόσμο να γυρίσει για να με περιεργαστεί(ούτε καταζητούμενος νάμουνα).
Γύρισε και εκείνη το κεφάλι στο άκουσμα του επίθετου,σπεύδοντας χοροπηδηχτά προς το μέρος μου.
Μήπως είσαι ο Μάριος?
"ολόκληρος και χωρίς δόσεις ", της απάντησα μασελογελώντας!
Μάριε μου,αγάπη μου παλιά,φώναξε θωρώντας με σαν διατηρητέο πούχα ξεφύγει απο την κατεδάφιση.
Κατι αμυδρά μου θύμισε εκείνη τη στιγμή η φωνή της,..μηπως εισαι η ...?.. ψέλισα και εγώ κομματάκι ζαβλακωμένος.
Ναί,εγώ είμαι ! τσίριξε κατενθουσιασμένη .
Στη συνέχεια,ασπαστήκαμε ο ένας τον άλλο, κάνοντας θόρυβο με τις υπερχειλισμένες μας κοιλίτσες , που ηλθανε σε άμεση και εκρηκτική επαφή εν τω μέσω του καταστήματος ,αλλά και ποταμούς γεροντικών σαλιαρισμάτων, που κατέληξαν στο φρεσκοσφουγγαρισμένο πάτωμα του μάρκετ κάνοντας το πιο ολισθηρό.
Κατόπιν συνεχίσαμε να ψωνίζουμε πλάι πλάι, μιλώντας για ρομαντικά πράγματα.......ζαχαρο,ουρ ικο οξυ,πιεση, αθριτικά ...μέσες,άκρες κλπ
Ήταν χωρισμένη πάνω απο 15 χρόνια και πολύ κακοπερασμένη όπως μου εξήγησε .
Της μίλησα επι τροχάδην και για τα δικά μου και συνεχίσαμε να συνψωνιζουμε ,ανταλλάσοντας "διαιτητικές" συνταγές για... μπουρεκάκια,στιφάδο,γαλακτομπούρεκο κι ότι τέλος πάντων είναι άκρως υγιεινό και αναγκαίο για την ηλικία μας.
Ώστε χήρος !έκραξε χαρωπά κάποια στιγμή μπροστά απο μια γουρουνοκεφαλή που μας μειδιούσε ασυστόλως.Δυστυχώς ναί ,είπα ατενίζοντας μελαγχολικά το κενό .
Το τί χαρά έκανε,ουτε λέγεται,αλλά ούτε γράφεται !
Όμως μετά το ταμείο,ξαναχώρισαν οι δρόμοι μας.
Πριν αποχωριστούμε όμως και πάει ο καθείς στο τετρατροχο τσαρδί του, μου πρότεινε να την επισκεφθώ για καφέ στο σπίτι της για να τα πούμε ..σε βάθος.
Τελικά όμως δεν πήγα. Τίποτα πια δεν χτυπούσε μέσα μου για κεινη.. προς τί λοιπόν ο καφές που ανεβάζει και την πίεση ,για τέτοια είμαστε δα?
Δεν ξανασυναντηθηκαμε έκτοτε..
Μαράκος
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | η τέχνη δεν μπαίνει κάτω απο κομματικές παντιέρες ,συνθήματα και δογματισμούς.Ανηκει σε όλους ! | | | |
|
monajia
23-04-2012 @ 18:49 | ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΜΑΡΑΚΟ ΜΟΥ...........
::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | Vicky mouse
23-04-2012 @ 19:44 | μας δίνεις μια ελπίδα Μάριε!!!! Λες κι εμείς κάποτε να μην χτυπάει τίποτα μέσα μας για κάποια άτομα?αχ τι κάλα!!! μακάρι!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ΑΝΑΜΠΕΛ
23-04-2012 @ 20:17 | Ώστε χήρος !έκραξε χαρωπά κάποια στιγμή μπροστά απο μια γουρουνοκεφαλή που μας μειδιούσε ασυστόλως.Δυστυχώς ναί ,είπα ατενίζοντας μελαγχολικά το κενό .
Το τί χαρά έκανε,ουτε λέγεται,αλλά ούτε γράφεται !
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΟΨΕΣ ΤΗ ΧΑΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΛΛΑ ΤΙ ΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΑΜΑ ΔΕΝ ΧΤΥΠΑΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΚΙ ΕΣΕΝΑ!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
