| |
ώς ο Ουρανός ώς Είδεν, το Χάρισμα των Απερίφραστων Ηδονών σου,
Κείτεται σαν Πάφλασμα, στο Προθιέρειο Είδος της Άφθαστης Μορφής σου!
Το Ουράνιο Κάλλος σαν Απραγμάτευτο Είδος Ασυνάρπαστων Στιγμών,
Πνοεί και Μέλλει το Χάρμα από το Ύδωρ σου!
το Άνθος από το Μελλιστάλαχτο Στέμμα σου,
το Αβαρυγκόμητο Μύρο από τα Αγιάτρευτα φιλιά σου!
σαν Στολίζει τον Ήλιο, στα Ανέμελα,στα Άστατα,στην Απροσμέτρητη την Πλάνη σου!
Και Φωτίζει σαν Ένθεη Αρμονία, τα Κρίνα και τα Ρόδα σου!
Το Αφανέρωτο, Το Αμάλαχτο, Το Άπλετο, Το Απαρομοίαστο Το Στήθος σου!
Το Θεόμορφο των Ηδονών! και τη Σαγήνη των Πτωχών!
Στα Θέατα, την Ομορφιά που Ταξιδεύει Γοερά!
Στα Αθέατα, Τα Σπλαχνικά, Τα Σαρκικά τα Χείλη σου!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
