| |
Γλυκιά μου μαργαρίτα
μές του πόνου την σιωπή
μέθυσες τη νύχτα
και αργεί να σηκωθεί.
ʼγγιξες του ανθρώπου την ψυχή
πήρες απ'όλων την μορφή,
μορφή αγγελική
με την πιό τρυφερή φωνή.
Έδωσες τ' άρωμά σου
σε κάθε σπιτιού την αυλή,
στόλισες με την φορεσιά σου
κάθε είδους όμορφη γιορτή.
Σε έκοψαν και σου πήραν την ζωή,
τον χρόνο δεν υπολόγισαν,
τον χρόνο που κάνει μια μαργαρίτα
για να ξαναγεννηθεί
Αρκετές φορές σε πόνεσαν μαργαρίτα μου μικρή,
μα εσύ κακία δεν κράτησες ποτέ,
μα μόνο δάκρυσες από χαρά που έστω και νεκρή
ομορφαίνεις του ανθρώπου την ζωή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
