| |
| | Ο παλιάτσος |  | | |
Ο παλιάτσος
Ο παλιάτσος της χαρούμενης ζωής,
Με το χρώμα το παράξενο στα μάτια,
Απαρνήθηκε το ψέμα από νωρίς
Και μοιράζεται σε γελαστά κομμάτια.
Να ζεις, να αγαπάς, να ζητάς,
Κι ας γελάει ο χρόνος με μας.
Ο παλιάτσος του ανέμελου χαμού,
Με τα χέρια του απλωμένα στο κοινό του,
Κατρακύλισε στην άκρη του γκρεμού,
Που όλοι νόμισαν πως ήταν σκηνικό του.
Να ακούς, να μιλάς, να κρατάς,
Κι ας περνάει ο χρόνος με μας.
Ο παλιάτσος της παράστασης αυτής,
Τραγουδάει ό,τι του χετε ζητήσει,
Με το βλέμμα του φτιαγμένο από χαρτί,
Που στο τέλος της παράστασης θα σκίσει.
Να δεις, να δακρύσεις, να πας,
Γιατί υπάρχει χρόνος για μας.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Γιώργος_Κ
01-12-2005 | Ίδιος ο Θίασος του Αγγελόπουλου!!!! Λες και ξαναβλέπω την ταινία....:) | | renouli
01-12-2005 | Αγγελόπουλος και ξερό ψωμί! | | MARGARITA
01-12-2005 | Καλυτερότερο!!!!!! | | ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
01-12-2005 | ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ !!!!!! ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ !!!!!!!!! | | Αγνή
01-12-2005 | Πάρα πολύ ωραίο, δεν κατάλαβα μόνο το τελευταίο δίστιχο... | | renouli
01-12-2005 | Μην αρνείσαι την εμπειρία μήπως πονέσεις, ούτε τη ζωή. Έτσι αυτή επιμηκύνεται. Η ζωή. Αλλά και ότι ούτως ή άλλως η ζωή είναι ατέλειωτη. | | renouli
02-12-2005 | Σας αφιερώνω πολλά:!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
