| |
[I][align=center]Με κοιτάς, σε κοιτώ & οι 2 με σιγουριά
πως το παρελθόν έραβε κάποτε κοινές αναμνήσεις
ώστε όταν μετά τις φοράμε,
να θυμίσεις εσύ εγώ & εγώ εσύ . .
Αλλά,
δε ξέρεις ποιος είμαι . .
μα ούτε & εγώ εσένα..
αφού είμαστε ίδιοι άλλωστε . .
..1 ηχόχρωμα μας ένωσε & μια ματιά μας απομάκρυνε..
Απόψε, φορώ το παλιό πουκάμισο που πάντα ταιριά..ζει
Δε μπορείς να ξεφύγεις από κάτι αληθινό, από κάτι ζωντανό!
Βγαίνω στο δρόμο να σε βρω!
Εσύ φοράς το βλέμμα & τα όνειρα μου
όνειρο ζω ή ψέμα; ..
Μα, δε μπορώ να μιλήσω!
Η σιωπή έχει φιμώσει τη φωνή μου . .
Υπήρξαμε οι καλύτεροι μαθητές, ο ένας του άλλου . .
Μια ματιά μου όμως παρόλη τη σιωπή σε φιλά, σε αγκαλιάζει
& σου σιγοψιθυρίζει
..
‘Το φανάρι της ζωής έγινε πράσινο..
τι περιμένεις πλέον; . .
έπαιξα , έπαιξες.. χάσαμε & οι 2!
Το παιχνίδι τελείωσε . .
Ακολούθησε με ή.. προχώρα ’
Ο αέρας περικυκλώνεται από 1 μοναδικό ηχόχρωμα . .
‘Πούλα με ακόμη 1 φορά δε με πειράζει..’
Χά!
Η χαρτοσακούλα δεν έχει άλλες αναμνήσεις πλέον..
Το τελευταίο κείμενο που γράφω
για΄σενα .. δίχως εσένα!
Σκίζω το πουκάμισο που φορώ & σπάω τη κλεψύδρα,
που μαζί κόκκο ~κόκκο αναμνήσεις εναποθέταμε.
Στιγμές αναμνήσεις, χιλιάδες κρατώντας νεραϊδοσκονη,
κάνουν παρέα με τον ζωντανό αέρα..
που έκλεψαν σε 1 στιγμή αδυναμίας μου
..από τα 1000 σου..
Μα, εδώ & 4 χρόνια δε κάνω πια παρέα με νεκρούς ..
Πλέον..
Δε με μαγεύεις,
Δε με λυτρώνεις,
δεν είσαι η αιτία να δω τι κρύβεται πίσω από το φώς . .
Τα όνειρα μου θα ζωγραφίζουν έναν άλλο καμβά..
θα λείπεις.
θα σε χαρακτήριζα Μούσα όπως λέει ένας καλό μου φίλος
Άλλα έλα πιο κοντά να σου πώ κάτι τελευταίο..
‘..τώρα έρχεται 1 νέα..’
. . είμαι ελεύθερος να επιλέξω . . [/align][I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
