Μ΄αλιωτη ακομη την συλληψη
οι χειμαρροι παραμενουν αδειανοι
οι θανατοι δεν σταζουν πια
κι σηψη απορροφα τα δακρυα των αθωων
μα το ενστικτο αντιδρα μεθυστικα
προφυλασει την δικη του συλληψη
μακρια απ' τα βλεματα καταδοτων
σ' ενα υπογειο μυστικο χειμαρρο
την αφηνει ν' ανθισει , για να συλλαβει η ζωη
