|
| Θα περιμένω | | | Θα περιμένω...
μέσα στης μοναξιάς τα φώτα
κάτω από τα ανυποψίαστα μάτια της σιωπής
σαν ακυβέρνητο καράβι, στου θανάτου του, τη ρότα
μια κρύα νύχτα σε κεραυνούς και σε βροχή.
Αυτές τις ώρες, που είναι το βλέμμα καρφωμένο στο κενό
στις λίγες μνήμες, που απομείνανε να ελέγχουν τις αισθήσεις
δεν νιώθω φόβο-κι ότι έκανα, δεν θα τ' απαρνηθώ
δεν μετανιώνω, κι ούτε τρέφω στο μυαλό μου ψευδαισθήσεις.
Πετούνε σμήνη πουλιών στον ουρανό
κι εγώ να στέκομαι στου λιμανιού τη προκυμαία
δική μου η ευθύνη "που δεν έμαθα να ζω"
που πίστεψα σε όνειρα, που ήταν φευγαλέα.
Θα περιμένω...
όταν οι άλλοι πανικόβλητοι θα τρέξουν να κρυφτούν
να αρπαχτούν, απ' τα μαλλιά τους, σαν πνιγμένοι
κι ούτε της μοίρας μου θα γίνω εξορκιστής
αυτό που κάνουνε οι ανίκανοι και της ζωής οι τρομαγμένοι.
Δεν κάνω βήμα, πέρα απ' τον κύκλο που χάραξα εγώ
πέρα απ' αυτά που με αγαπούν και τα αγαπάω
θα μείνω πάντα, των ακραίων αισθημάτων εραστής
και τη ζωή μου, στα σκουπίδια δεν πετάω.
Θα περιμένω...
μέχρι να σβήσουνε τα φώτα μοναξιάς
και μια φωνή, να αποσπάσει τη σιωπή μου
μέχρι να φύγουνε τα σμήνη των πουλιών
και γι' άλλα λιμάνια, να σαλπάρει η ψυχή μου...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 8 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| Απαισιόδοξος είναι αυτός που έχει εμπειρία στην αισιοδοξία! | | |
|
panos danos 28-04-2012 @ 14:32 | τρομερο ... ειλικρινα !! αυθεντικο παιδι μιας ευαισθητης ψυχης!! ::theos.:: ::theos.:: | | στίχος 28-04-2012 @ 14:48 |
..στόφα μεγάλου ποιητή, μεγάλου - ικανού ανθρώπου..!!!
----------------------------------
..ελπίζω να συμπεριληφθεί σύντομα στην ενότητα απαγγελίας Καβάφη..
Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον
Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ', ακουσθεί
αόρατος θίασος να περνά
με μουσικές εξαίσιες, με φωνές -
την τύχη σου που ενδίδει πιά, τα έργα σου
που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου
που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανοφέλετα θρηνήσεις.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που φεύγει.
Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν
ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·
μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μιά τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ' όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις.
-------------
| | monajia 28-04-2012 @ 16:46 | ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ........................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΑΝΑΜΠΕΛ 28-04-2012 @ 19:08 | Δεν κάνω βήμα, πέρα απ' τον κύκλο που χάραξα εγώ
πέρα απ' αυτά που με αγαπούν και τα αγαπάω
θα μείνω πάντα, των ακραίων συναισθημάτων εραστής
και τη ζωή μου, στα σκουπίδια δεν πετάω.
Θα περιμένω...
μέχρι να σβήσουνε τα φώτα μοναξιάς
και μια φωνή, να αποσπάσει τη σιωπή μου
μέχρι να φύγουνε τα σμήνη των πουλιών
και γι' άλλα λιμάνια, να σαλπάρει η ψυχή μου...
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΥΤΗ Η ΦΩΝΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Vicky mouse 28-04-2012 @ 20:10 | Δεν κάνω βήμα, πέρα απ' τον κύκλο που χάραξα εγώ
πέρα απ' αυτά που με αγαπούν και τα αγαπάω
θα μείνω πάντα, των ακραίων συναισθημάτων εραστής
και τη ζωή μου, στα σκουπίδια δεν πετάω.
Θα περιμένω...
μέχρι να σβήσουνε τα φώτα μοναξιάς
και μια φωνή, να αποσπάσει τη σιωπή μου
μέχρι να φύγουνε τα σμήνη των πουλιών
και γι' άλλα λιμάνια, να σαλπάρει η ψυχή μου...
έχεις μεγάλες αντοχές πάντως......μπράβο!!!
κράτα γερά!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ALIROS 28-04-2012 @ 21:00 | ποιηση | | Ελεύθερο σύννεφο 28-04-2012 @ 23:13 | Θα περιμένω...
μέχρι να σβήσουνε τα φώτα μοναξιάς
και μια φωνή, να αποσπάσει τη σιωπή μου
μέχρι να φύγουνε τα σμήνη των πουλιών
και γι' άλλα λιμάνια, να σαλπάρει η ψυχή μου...
λοιπόν θα έχεις παρέα όσο θα περιμένεις
κι ας περιμένουμε κι οι δυο μόνοι μας. ::yes.:: ::yes.:: | | citizen 28-04-2012 @ 23:39 | απιθανε γιάννη!!! | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|