| ʼσε τη σκέψη μου
ʼσε τη σκέψη μου να σε συναντήσει.
Πάνω από τις ξένες σημασίες,
Πέρα από τα κόκκινα νήματα,
Που ξετυλίγουν τα όριά σου.
Εκεί που ξέρω, απόψε,
Δεν μπορείς να δεις,
Γιατί είμαι ακόμη μακρυά,
Γιατί είναι πέπλα διάφανα,
Τα ρούχα της γιορτής σου.
Εκεί που όσο πρόσμενα,
Έχτισα άλλα νοήματα
Κι έγινε η αναμονή, θρόνος
Και κάθισε περήφανη η θλίψη μου.
ʼσε τη σκέψη μου να σου μιλήσει.
Για ό,τι από τότε ένιωσε,
Το βράδυ εκείνο που φορούσες
Ένα λιτό πουκάμισο.
Για εκείνες τις ώρες που ήθελες,
Τόσο πολύ να σε γνωρίσω.
Ήταν τα πάντα πιθανά
Και τα άδεια όνειρα των μόνων
Έφευγαν για άλλες, άτυχες στιγμές.
Τα οράματα του νου μου σκάλισα
Στο άπλαστο σώμα της ψυχής σου.
Αγκάλιασα το ζωντανό ανάγλυφο
Κι εκεί ακόμα καρτερώ τη ζωντανή σκιά σου.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|