| |
[align=center]Πισωπλατα χτυπηματα, τρικλοποδιες τη νυχτα,
σπρωξιμο στα λασπονερα και πικρα μες την πικρα.
Κι αναρωτιεμαι κι απορω γιατι τι εχω κανει,
και η ζωη με τυρανα σαν να μαι ενα ρεμαλι.
Φτανει, φτανει, φτανει
δεν αντεχω αλλο φτανει,
σταματιστε να χτυπατε,
με πονατε, με πονατε.
Ποτε, ποτε, ποτε,
θα γελασω πες μου ποτε,
θα σηκωσω εγω κεφαλι
ποτε παλι ποτε παλι.
Μισος, κακιες, ψεματα, εχουνε γινει ενα,
κι επανω μου ορμηξανε και με εριξαν στο ρεμα.
Κι αναρωτιεμαι κι απορω ποιον εχω εγω πειραξει,
και ποια καταρα του βαρια με εχει πια ρειμαξει.
Φτανει, φτανει, φτανει
δεν αντεχω αλλο φτανει,
σταματιστε να χτυπατε,
με πονατε, με πονατε.
Ποτε, ποτε, ποτε,
θα γελασω πες μου ποτε,
θα σηκωσω εγω κεφαλι
ποτε παλι ποτε παλι.[/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
