| |
| | Εξάραχνο των επτά Το Απαγορευμενο Αινιγμα! Η |  | | | Για όλους εκείνους που περιμένουν με αγωνία τη συνέχεια με μια καλημέρα | | |
Άλεξ, προτού προσθέσω στα όσα σημαντικά μας ανέλυσε ο Νέστορας θα παρακαλούσα επειδή σκοτεινιάζει, να άναβες κάποιο φως.
Παράληψη μου είπε ο ΄Αλεξ και στα γρήγορα πάτησε τον …κρυμμένο πίσω από τη πόρτα διακόπτη, απελευθερώνοντας τη …μαγική ενέργεια η οποία σε κλάσματα δευτερολέπτου, πυράκτωσε τη θερμική ίνα διαχέοντας στο κρεμαστό , μεγάλο λαμπτήρα της αυλής άπλετο, λευκό φώς.
Λοιπόν φίλε τώρα, που το απόσκιο ανάμεσα μας διαλύθηκε και προκειμένου ν’ αναφερθώ εκτενέστερα στα δρώμενα, έχεις τη καλοσύνη να μας εξηγήσεις όσο αυτό είναι δυνατόν, πως έφτασε στα χέρια σου ο ανεπανάληπτος αυτός θησαυρός?
«Το ερώτημα του μετατόπισε το ενδιαφέρον της ομήγυρης στο πρόσωπο του Άλεξ και ξαφνικά όλοι, βρέθηκαν να …κρέμονται από τα χείλη του αναμένοντας μια ενδιαφέρουσα απάντηση».
Για να είμαι ειλικρινής το … θησαυρό τον… κουβάλησε ο Δίας, είπε δείχνοντας τον ο οποίος με το άκουσμα του ονόματος, γρύλισε χαρούμενα».
Τον… οσμίστηκε σε κάποιο σημείο, στο βάθος της ρεματιάς. Μόλις, με το καλό η μέρα ξημερώσει, θα σας το δείξω.
«Να μας το δείξεις να το δούμε, φώναξαν αντάμα».
Μήπως όμως προγενέστερα, σας ενδιαφέρει να ακούσετε την εξομολόγηση μου για, ένα παράδοξο, προσωπικό συμβάν?
Άλεξ κάθε πτυχή που θεωρείς ότι μπορεί να συσχετίζεται, είναι καλό να τη πληροφορηθούμε … πετάχτηκε ο Βαλέριος.
«Ο Άλεξ …αφαιρώντας και το τελευταίο προκάλυμμα δισταγμού αποφάσισε, να συνεχίσει».
Έστω κι’ αν κάποιοι με θεωρήσετε ευφάνταστο, αισθάνομαι την ανάγκη, να σας διηγηθώ για την αφύσικη συνάντηση μου με, ένα όραμα!
Όραμα! Ποιο Όραμα? Έκανε ο Μάικ απορημένος.
Μάικ μήπως θυμάσαι, όταν για πρώτη φορά με πίεσες να σου εξηγήσω για το εύρημα, τι απάντησα?
Θυμάμαι λέει , αυτολεξεί.
Για, επανέλαβε να ακούσουν όλοι, τι σου είπα?
«Πήρες ύφος μυστήριο και με στόμφο μου ανακοίνωσες. Φίλε, τα παρακάτω επ’ αυτού θα τα πληροφορηθείς αμέσως μετά τις αναλύσεις».
Μπράβο, επαλήθευσες τα λεγόμενά μου κυριολεκτικά.
Ναι, αλλά εγώ δε σου κρύβω εκείνη τη στιγμή, στενοχωρήθηκα για την απρόσμενη κρυψίνοια σου.
Εντάξει, εντάξει μη το παίρνεις κατάκαρδα ορίστε, δοθείσης της ευκαιρίας έφτασε η ώρα να πληροφορηθείς τους λόγους που με κρατούσαν… κουμπωμένο, επιφυλακτικό.
«Ο Άλεξ άρχισε να εξηγεί με τρόπο παραστατικό την πρόσφατη νυχτερινή του περιπέτεια, περιγράφοντας εκτενώς τα αληθοφανή περιστατικά, με το απρόβλεπτο θηρίο».
«Την έμπνευσή του να το …βαπτίσει Μεθέωντα και το βουητό που ακόμη νιώθει στα αυτιά του από τη αχανή φωνή με τον δισεπίλυτο χρησμό που στο τέλος, κραύγασε».
Ενώ συνέχιζε να διηγείται για την αναιτιολόγητη εξαφάνιση των καταγραμμένων στοιχείων στον υπολογιστή και θέλοντας να γίνει πειστικότερος, τράβηξε από τη τσέπη και άφησε στο τραπέζι το διπλωμένο χαρτάκι , με τις πρόχειρες σημειώσεις του.
Πρόσεξε το Βαλέριο –Βερνίκο με ύφος συνοφρυωμένο, να περιεργάζεται κι’ από τις δύο πλευρές το τσακισμένο χαρτί προτού το επιδώσει με τη σειρά και στους άλλους.
Ο Μάικ πάλι πρώτος, αναφώνησε. Διάβολε τι είναι αυτό? Δεν βλέπω τίποτε.
Τελευταίος ο Αντουάν, προσέθεσε το δικό του ερωτηματικό. Πραγματικά, περί τίνος πρόκειται?
«Ο Άλεξ σταμάτησε την εξιστόρηση ζητώντας πίσω το σημείωμα».
«Κοίταξε το κατάλευκο φύλλο στις μακρόστενες αράδες του οποίου, δεν υπήρχε το παραμικρό»!
«Δεν είναι δυνατόν, με τα ίδια μου τα χέρια έγραψα πάνω του, ισχυρίστηκε αναστατωμένος ».
Σταθείτε… έχω κρατήσει, ένα πανομοιότυπο αντίγραφο.
«Σηκώθηκε πηγαίνοντας βιαστικά στο κομοδίνο . Ανέσυρε το δεύτερο σημείωμα, το άνοιξε και … η απογοήτευση του διπλασιάστηκε » . «Ούτε σ’ εκείνο, εμφανιζόταν τίποτε»!
«Απογοητευμένος και σκεφτικός επέστρεψε μουρμουρίζοντας» .
Αδυνατώ να βγάλω άκρη και στο αντίγραφο οι παρατηρήσεις μου όπως ακριβώς συνέβη, με το κείμενο στον υπολογιστή, έχουν εξαφανιστεί .
«Στα πρόσωπα τους, διέκρινε γκριμάτσες, γενικευμένης αμφισβήτησης».
Για μισό λεπτό, ψιθύρισε… απαισιόδοξα καθώς, μια αμφίβολη σκέψη διέτρεχε το μυαλό του.
Με σφιγμένη καρδιά τράβηξε στο μπάνιο. Άναψε το φώς και γυρνώντας το πόμολο στη πόρτα έχωσε μέσα διστακτικά το κεφάλι του και, μόνο που δε λιγοθύμησε από τη χαρά του.
Συνεχίζεται….
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ferelpis | | | |
|
monajia
02-05-2012 @ 12:05 | ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΑΡΤΕΜΗ ,,ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ....
::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
