| |
του χρόνου οι καιροί και τα τελώνια σού έταξαν ταξίδι μαγικό
με πρόπλυση θα διωχναν τα δαιμόνια στο κόσμο προηγείται το κακό
οι πρόγονοι στ αίμα βουτηγμένοι κομμάτι ανθισμένης νέας γης
και ένα θρόισμα συνεχεία να σου ψέλνει απ τη γαλέρα σου ανήκει το κουπί
ο ήλιος σου μια θάλασσα που καίει κ μύθοι που νικησαν το καιρό
το παρελθόν αθάνατοι αρχαίοι κ ένας εβραίος που θέλει το καλό
μες στην αλάνα της ψυχής μόνο η μάνα κι απ το ταξίδι κάπου μια περαστική
και της καρδιάς το φινιστρίνι να λερώνουν τα απωθημένα της μη επιλογής
κι όλο να δίνεις απ το φόβο μη περισσέψεις κι όλο να δίνεσαι ζωή για να γευτείς
της μοίρας της κακομοιριάς οι μαριονέτες συνέχεια ν λατρεύουν τα σχοινιά
μια ζωή να τρέφονται κονσέρβες ν αναπαράγουν τα λόγια τα σωστά
μα εσένα η φλόγα της ζωής να σε δαγκώνει και το όνειρο να σε πολιορκεί
κι μέρες με της νύχτας το σεντόνι να αποχωρούν σαν άπιαστοι εχθροί
κι όμως κομμάτια να σου παίρνουν συρτάρια μέσα στη ψυχή
που όταν ανοίγουν πίσω φέρνουν ότι από μας έχει σωθεί
της νοσταλγίας το ανθόμελο να στάζει μες στη ψυχή οξύ θανατερό
μα εσένα μόνο να σε νοιάζει να χει αντίθετο καιρό
το πήλινο σκαρί σου ταξιδεύει εναντία σε κάθε καθεστώς
η φλόγα του ματιού σου να πυρώνει μπροστά στο χάρο να φωνάζει
αν το γουστάρεις είμαι εδώ
ο αετός το πέταγμα το χει να ξαποσταίνει
και του ουρανού τα σύνορα όλο να τα βαθαίνει
Γεια σου ρε φίλε όπου κι αν πας
στα όνειρα σου μας κουβαλάς
μια κιβωτός και μείς εκεί
να μοιραστούμε τη νέα γη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 8
| | | | | | | |
|
