| |
| | Όλο το μελίσσι |  | | |
Δυο μελισσούλες πέταγαν πάνω απ' τα λουλουδάκια
και καλημέριζαν γλυκά θάμνους, βλαστούς, κρινάκια.
Κάτι ήταν όμως ξέχωρο εκείνη την ημέρα.
Κάτι σαν να μυρίστηκαν φτάνοντας παραπέρα.
Βοή πολλή και σαματάς, γινότανε το σώσε!
Φωνές, κραυγές και πανικός, πατείς με και πατώ σε.
Πέταξαν λίγο χαμηλά κι αντίκρυσαν ΤΑ ΙΔΙΑ!
Του παλατιού απόβλητα, τόνους βρωμιές, σκουπίδια.
Δηλητηριώδης η οσμή! Μαραίνονταν η πλάση!
Δυο μέρες και δυο δειλινά δε μπόραε να 'συχάσει.
Οι μέλισσες τσακίστηκαν να φέρουν τους κηφήνες.
Τέτοιας λογής τρεχαλητό είχαν να ρίξουν μήνες!
Όλοι μαζί κατέφτασαν, γιοί, father και παππούς
κι άφησαν τη βασίλισσα να κάνει κρύα ντους.
Μα όταν φτάσαν στον αγρό και μύρισαν, κερώσαν.
Το βουητό τους έπαψε και τα φτερά... μαγκώσαν.
Να παν να τα μαζέψουνε θα 'ταν αυτοκτονία.
Και στους αρμόδιους να το πουν; Μ'αυτοί δε δίνουν μία!
Τότε ο σοφότερος παππούς - τον λέγαν Οδυσσέα -
σε σύσκεψη τους κάλεσε: Του ήρθε μια ιδέα!
Τη λέει στους άλλους και ευθύς, πολύ τον επαινούνε.
Και δυο απ' αυτόυς το βασιλιά πάνε μαζί να βρούνε.
Τον επετύχαν, κλασικά, ξάπλα σε μιαν αιώρα
να τεμπελιάζει αραχτός, βλέποντας τηλεόρα.
"Ξύπνα!" του βούιξαν στ' αυτιά οι δυο κηφήνες. "Φίλε!
Μάζεψε τα σκουπίδια σου ή κάποιον άλλον στείλε!"
Μα ο βασιλιάς τους, ως γνωστόν, βόδι ήτανε μεγάλο.
Με το 'να χέρι μούντζωσε, και δυο φορές με τ' αλλο.
Τότε ήρθ' η ώρα για να μπει σ' εφαρμογή το plan
που θα κανε τον άρχοντα να τρεχ' και να μη φτάν'.
"Καλά, λοιπόν", απάντησαν. "Πάμε απο δω να βγούμε
και μ' ΟΛΟ το μελίσσι μας στ' ανάκτορα να μπούμε.
Αφού να πάρει ο βασιλιάς τ' απόβλητα δε θέλει,
δε θα του αφήσουμε κι εμείς ούτε σταγόνα μέλι."
"ΟΧΙ!! πετιέται ο άρχοντας! Please! S' il vous plait! Μη!! Preggo!
Θα πάω!!" και τινάχτηκε κι έφυγε σαν το Βέγγο.
Μάζεψε το σκουπιδαριό, πότισε τα λουλούδια
κι η φύση πήρε ανάσα ευθύς, το ριξε στα τραγούδια.
Κι όταν η νύχτα έπεσε και πέρασε η ανταρα,
ο εξόριστος, πια, άρχοντας γεμάτος σαστιμάρα,
είδε πως ο σοφότερος παππούς των κηφηνώνε,
που έκανε τον άρχοντα ρεζίλι των σκυλιώνε,
επήρε τη βασίλισσα σύμφωνα με τα ήθη
και για την εξυπνάδα του, παρασημοφορήθη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | "Πώς να σωπάσω μέσα μου την ομορφιά του κόσμου... ο ουρανός δικός μου, η θάλασσα στα μέτρα μου..." | | | |
|
monajia
03-05-2012 @ 11:33 | ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ........................
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | Μπούρμπουρ Λίθρας
03-05-2012 @ 13:34 | γαμάτο!
πολύ σοβαρό και ταυτόχρονα με πολύ χιούμορ:1255.:: | | Αγνή
03-05-2012 @ 14:04 | κηφήνες!
ένα θαυμάσιο παραμύθι
εικονογράφηση και στον εκδότη!! | | Tessi
03-05-2012 @ 14:45 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ΑΝΑΜΠΕΛ
03-05-2012 @ 18:53 | ΝΑΙ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΕΝΑ ΞΕΣΑΒΟΥΡΩΜΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΘΑ ΤΟΝ ΠΑΡΑΣΗΜΟΦΟΡΗΣΟΥΜΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Yol
03-05-2012 @ 20:33 | Γειά και χαρά σας στιχάκηδες :) Καλό μας μήνα!
Αγνή, σ' ευχαριστώ για την επισήμανση του ορθογραφικού, ντροπή μου, το διόρθωσα αμέσως!! | | dimvel
04-05-2012 @ 07:55 | ¨Κηφήνες¨ που γονιμοποίησαν το μέλλον...
Κοινωνικά έντομα οι μέλισσες , δεν ιδιωτεύουν αυτές!!!
Μπράβο !!! | | χρηστος καραμανος
07-05-2012 @ 11:12 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
