| Κάποιος μου κλέβει τη ζωή
και την αποτυπώνει σε φωτογραφίες.
Ξαφνιάζομαι αφάνταστα όταν ανοίγω κάποιο άλμπουμ
μετά από πολύ καιρό,
και βλέπω τον εαυτό μου σε μια φωτογραφία
μ' ένα ευτυχισμένο χαμόγελο και μια λάμψη στα μάτια.
Πως, πότε, που; Είναι οι πρώτες μου σκέψεις.
Ποια στιγμή ήταν αυτή που είχα νιώσει τόσο όμορφα
και που πήγε;
Ποια στιγμή ήταν αυτή που φαίνομαι να τη ζω πραγματικά
και που βρίσκεται τώρα;
Φτάνω στο σημείο να ζηλεύω το πρόσωπο στη φωτογραφία
για την ευτυχία που νιώθει κι ας ξέρω πως είμαι εγώ.
Ή μήπως ζηλεύω τη στιγμή εκείνη που έφυγε και δε θέλει
να ξαναγυρίσει κοντά μου;
Ή μήπως θυμώνω με το χρόνο που είναι τόσο αδυσώπητος;
Ή μήπως έχω αρχίσει να τρελαίνομαι;
Ή απλώς φοβάμαι;
Κάτι θέλει μέσα μου να φωνάξει,
προς το παρόν του κλείνω το στόμα με μια απλή κίνηση:
Κλείνοντας το άλμπουμ με τις φωτογραφίες.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 10 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|