Μεριάζω του χρόνου τις βαριές κουρτίνες
να ξεχλιάνει λίγο το δωμάτιο να πάρει φώς
ανοίγω το παραθύρι να μπεί φρέσκος αέρας
έντονη οσμή κλεισούρας και ναφθαλίνες....
όλα παρέμειναν απείραχτα όπως τ' άφησες
κωχεμένα κι όμορφα συγυρισμένα απο σένα
εκεί κι η παλιά καρυδένια δίφυλλη ντουλάπα
πιά το κομπόδεμά σου ,δεν το ξαναψηλάφησες
βρήκα ένα μπουκάλι "Μυρτώ"κολώνια π'έβαζες
στο μπαούλο με τα κεντήματα και τα πλεχτάρια
και τ' ασπρόρουχα περασμένα όλα με λουλάκι...
το σιδερωμένο χερομάντηλο,το δίφραγκο π'έταζες
η ρόκα σου και η δρούγα πάνω στο μονό ντιβάνι
το ρομπάκι σου και η μπροστοποδιά κρεμασμένα
η σόμπα στη γωνιά ,εκεί στο ίδιο σημείο ακόμα....
κρέμασα στην εξώπορτα φρέσκο μαγιάτικο στεφάνι
ακούω τα λόγια σου"καλό μάθημα, καλό δρόμο"....
"κι όταν σε σηκώσει ο δάσκαλος να τα πείς φαρσί"
στο σπίτι όλα παραμένουν τα ίδια μόνον εσύ λείπεις
γλυκιές αναμνήσεις ,μεγαλώσαμε,δακρύζω με τρόμο