John Fenix 08-05-2012 @ 23:44 | Πολυ όμορφο!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Άγγελος Αραβαντινός 09-05-2012 @ 07:58 | ::smile.:: | |
στίχος 09-05-2012 @ 08:14 |
..βυθοί σκοτεινοί
γεμάτοι συντριμμένα όνειρα, φόβους και τραύματα..
..οι ματαιώσεις που γίνονται τέχνη..!!!!
http://www.youtube.com/watch?v=zZHphMvCs6k&feature=fvsr | |
monajia 09-05-2012 @ 08:17 | ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ........................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
malkon64 09-05-2012 @ 08:28 | Έξοχο .........!!!!!!!!!!!!
Την Καλημέρα μου !!!!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
στίχος 09-05-2012 @ 09:32 |
..σμαράγδια που δεν εκτιμήθηκαν..
είναι προτιμότερο να μένουν κρυμμένα, άραγε ;
http://www.youtube.com/watch?v=3uvzEGG387k&feature=related | |
φλοισβος 09-05-2012 @ 11:21 | Μαζί με την Χριστίνα, αποτελείτε ένα εκπληκτικό ποιητικό δίδυμο καλή μου φίλη!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Vicky mouse 09-05-2012 @ 11:28 | Έκρυψα στο βυθό βαθιά
σμαράγδια μυστικά μου...
μα αυτά απλώσαν τα φτερά
πετούν μες την καρδιά μου......
τέλειο......... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ 09-05-2012 @ 12:16 | τα μυστικά Αλεξάνδρα μου,ριζώνουν και βγάζουν κλαδάκια μέσα μας ,τις περισσότερες φορές είναι ενοχλητικά.μικροί ταραξίες του νού....υπέροχο!!!!!!!καλησπέρα ::hug.:: ::theos.:: | |
ALIROS 09-05-2012 @ 16:13 | ποιηση | |
ΑΝΑΜΠΕΛ 09-05-2012 @ 18:12 | Σαν να 'ναι η ζωή τυφλή
για επίτευξη του ονείρου...
και κάθε που πλησίασα
...μια συντριβή σχεδίου.
::sad.:: ::sad.:: ::sad.:: | |
Aνδρέας Lark 09-05-2012 @ 18:19 | ...'πετούν μες στην καρδιά μου' / 'αναβλύζουν χωρίς φόβο' / 'αγκαλιάζουν θείο δώρο' / 'μια συντριβή σχεδίου'
!!! | |
esperia iris 09-05-2012 @ 22:41 | Έκρυψα στο βυθό βαθιά
σμαράγδια μυστικά μου...
μα αυτά απλώσαν τα φτερά
πετούν μες την καρδιά μου.
Ότι κρύβουμε φθάνει η στιγμή που αυτό έρχεται και μας κοιτάει κατά πρόσωπο..... | |
esperia iris 09-05-2012 @ 22:44 | Σαν να 'ναι η ζωή τυφλή
για επίτευξη του ονείρου...
και κάθε που πλησίασα
...μια συντριβή σχεδίου.
Δεν είναι πάντα κακό να ξεκινάμε απο το μηδέν...
| |
esperia iris 09-05-2012 @ 22:46 | Η τελευταία στροφή.... πληγή.... | |
sharon 09-05-2012 @ 23:04 | Δεν είχαμε καλό αρχιτέκτονα Μάγδα μου
ανατινάχθηκε το κτήριο στον αέρα !
| |
ierapostolos 09-05-2012 @ 23:38 | ....δες τα ερωτικά ανταμώματα
αγκαλιάζουν θείο δώρο.....
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ...σμαράγδια....και άλλα πολύτιμα κοσμήματα.....
http://www.youtube.com/watch?v=ifYXwooXMGY | |
Βασίλης Μ. 12-05-2012 @ 09:31 | "Οι τρικυμίες είν'φριχτές
κι οι θύμησες μεγάλες...
και πώς να μείνουν οι κραυγές
στων τρίσβαθων τις σάλες."
Αλήθεια, πως...;
Και οι τρικυμίες και οι θύμησες,
δεν τιθασεύονται...
Η δύναμή τους
-συνηθως εξαιτίας πόνου-
είναι τόσο μεγάλη που κάνουν τις κραυγές να αναδύονται πολύ εύκολα από τα τρίσβαθα!!!!!!!!!
Θαυμάσιο πέραν πάσης αμφιβολίας!!!!!!!!
::yes.:: ::theos.:: ::smile.::
Καλησπέρα Αλεξάνδρα!!!!!!!!!!!!! | |
eythis 13-05-2012 @ 09:01 | Σαν από κρήνη με παλμό...
Σαν να 'ναι η ζωή τυφλή...
Υπέροχη δημιουργία Αλεξάνδρα ,χρόνια σου πολλά ..........!!!!!!!!!!!!!!
| |
stav.stav 17-05-2012 @ 22:31 | καλο!! | |
|