Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Φωτεινέ» μου, Γνωστέ μου, Άγνωστε, Ποιητή "…
 
Δια-περνούν…
τα βλέμματα…
επι-δερμικά…
στις σκέψεις…
στα βιώματα…
στην ύλη…
στην ψυχή…
του Ποιητή…

Αγαπούν…
μισούν…
αδιαφορούν…
προσ-περνούν…
την αφή της γραφής…
χειρο-κροτούν…
θαυμάζουν…
σχολιάζουν…
δανείζονται λέξεις…
κοινοποιώντας τες…
εντός τους…
ερωτο-τροπούν…
με δανεικές απογειώσεις…
σακάτικα άνυδρα ταξίδια…

Κι αυτός…
δακρύζει…
χαμογελά πικρά…
αναθεματίζει τις λέξεις…
που είναι γνωστές…
μα «άγνωστες»…
τσαλακώνει τα γράμματα…
στην θολή όραση των θεωρείων…

Θυμώνει…
η καρδιά σταματά…
στραγγαλίζει την νύχτα…
ματώνει τα δάχτυλα…
κραυγάζει σαν τσακάλι…
γλύφοντας το αίμα...
στα χείλη...
Τώρα…
ο Ποιητής σας…
πονά…
στο νεκρό χειρουργείο σας…
ξε-κινά το νυστέρι…
βαμμένο στο κόκκινο…
βίαια…
απο-κολλά…
καρκινώματα…
από ετυμολογικές έννοιες…
ανήθικης διαστρέβλωσης …
στον ψυχρό κάδο της αναίδειας…

Διαβάσατε…
τον Ποιητή σας…
άγιασμα…
ταξιδέψατε…
ονειρευτήκατε…
Δεν προσέξατε…
όμως…
το περίστροφο…
την γεμάτη θαλάμη…
τις πύρινες σφαίρες…
την ομίχλη…
τον θάνατο…
που κρύβει…
στο κρησφύγετο του…
με το δάχτυλο στην σκανδάλη…
της δικής του ψυχής…

Κανείς…
δεν εντόπισε…
κανείς…
δεν δάκρυσε…
Κανείς…


Πως αυτοκτονείς…
Πως πεθαίνεις…
κάθε βράδυ…
κάθε ανατολή…
στην αυλή τους…
«Φωτεινέ» μου…
Γνωστέ μου…
Άγνωστε…
Ποιητή…

Στέλιος Κ.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οταν πλησιάσεις πρόσεξε σε παρακαλώ μην σκοτεινιάσεις την ψυχή μου,αλλιώς φύγε αθόρυβα όπως ήλθες...
 
Ναταλία...
11-05-2012 @ 12:52
Υπέροχο Στέλιο ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
monajia
11-05-2012 @ 16:55
Πως αυτοκτονείς…
Πως πεθαίνεις…
κάθε βράδυ…
κάθε ανατολή…
στην αυλή τους…
«Φωτεινέ» μου…
Γνωστέ μου…
Άγνωστε…
Ποιητή…

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΑΝΑΜΠΕΛ
11-05-2012 @ 17:58
Κι αυτός…
δακρύζει…
χαμογελά πικρά…
αναθεματίζει τις λέξεις…
που είναι γνωστές…
μα «άγνωστες»…
τσαλακώνει τα γράμματα…
στην θολή όραση των θεωρείων…
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Η ΜΟΙΡΑ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::23306.::::2480.::::3083.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο