| |
Ένα κομμάτι ψωμί
ο μόχθος μου όλος
στο τραπέζι π'αφεντεύουνε τα πλούτη
κι εγώ που δίνω τη ζωή μου στη ζωή
μ'αδειανά μένω τα χέρια
και καρτερώ
να ξημερώσει μέρα αλλιώτικη απ'τις άλλες..
και καρτερώ
να μην πονάνε το κορμί μου οι χειμώνες..
και καρτερώ
να πέσει η νύχτα
να ζήσω λίγο τ'όνειρο..
Δε με χορταίνει πια το ξεροκόματο,
το πανωφόρι το τριμμένο
δε μου προσφέρει καμία προστασία,
ήρθε η ώρα να γυρέψω
έναν τόπο καλύτερο..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
