Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο σκορπιός και ο βάτραχος
 ... αυτός είναι ο χαρακτήρας μου...
 
[I][B]Ο σκορπιός και ο βάτραχος[/B]

Αραιή συννεφιά...
δε θα βρέξει...
ο ήλιος χαρίζει σιγά σιγά τα μαγευτικά χρώματα της αυγής στο τοπίο μας...
Μια λιμνούλα...
με νούφαρα...
χρυσαφές ακτίνες λαμπυρίζουν στα καθαρά νερά της.

ένας βάτραχος παιχνιδιάρης χαίρεται την γέννηση μιας καινούργιας μέρας...
πηδάει δίπλα στον κύκνο που αναζητάει το ταίρι του...
που δεν ξέρει πόση τύχη είχε που δεν προσβλήθηκε από τον ιό...
- Ψιτ
ο βάτραχος συνεχίζει να παίζει...
τώρα προσπαθεί να πιάσει μια ανταύγεια του ήλιου...
και χάνεται στα βάθη της λιμνούλας...
ξαναβγαίνει στην επιφάνεια και αφουγκράζεται...
- Ψιτ... εσύ... βάτραχε...
- Σε μένα μιλάς;
- Ναι σε σένα βλέπεις κάποιον άλλο εδώ;
σκορπιός... μαύρος και ανατριχιαστικός κάθεται στην άκρη της όχθης...
οι δαγκάνες ανοιχτές, η ουρά με το κεντρί σηκωμένη και απειλητική...
- Μπορείς να με πάρεις στην πλάτη σου ως την άλλη μεριά της όχθης;
- Μπορώ... μα δε θα το κάνω...
- Μα για ποιόν λόγο;
- Γιατί αν σε πάρω στην πλάτη μου, θα με τσιμπήσεις και θα πεθάνω...
- Μα αυτό δεν είναι ΛΟΓΙΚΟ...
αν σε τσιμπήσω στην μέση της λίμνης δε θα πεθάνεις μόνον εσύ μα κι εγώ,
αφού δεν ξέρω να κολυμπάω...
Ο βάτραχος το καλοσκέφτεται...
ακούγεται λογικό...
και μια και έχει καλή καρδιά,
παραμερίζει την αηδία που αισθάνεται για τον σκορπιό
και βγαίνει στην παραλία για να πάρει στην πλάτη του τον σκορπιό.
Αυτός ανεβαίνει αργά στην πλάτη
και οι δυό τους μαζί διασχίζουν τα ήσυχα νερά της λιμνούλας...
Για ένα διάστημα όλα πάνε καλά...
ο βάτραχος κολυμπάει γοργά
και ο σκορπιός κάθεται ήσυχα στην πλάτη του...
Στου δρόμου τα μισά όμως,
ο σκορπιός δεν μπορεί πλέον να αντισταθεί
και τσιμπάει την πλάτη του βατράχου...
- Μα γιατί; του λέει ο βάτραχος,
αυτό δεν είναι λογικό...
τώρα θα πνιγείς κι εσύ μαζί μου...
- Το ξέρω...
μα δεν μπορώ να κάνω αλλιώς, λέει ο σκορπιός...
αυτός είναι ο χαρακτήρας μου...

Τα χρυσαφή χρώματα της αυγής
δώσανε την θέση τους στο απαλό γαλάζιο της μέρας...
Συννεφάκια σχηματίζουν διάφορες μορφές
και με της γκρι αποχρώσεις τους
αφήνουν μια στυφή αίσθηση...
στον ορίζοντα...
[/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Πυρ κατά βούληση
      Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

True Dimension
 
kapnosa-v-ainigma
11-05-2012 @ 10:01
Ο Γκριζος μας νεος Αισωπος!!! Καλημέρα! ...αυτός είναι ο χαρακτήρας μου.... ::love.::
Vicky mouse
11-05-2012 @ 10:05
Grisio aυτήν την πανέμορφη ιστορία μου την έλεγε η μαμά μου όταν ήμουνα μικρή και έκλαιγα γιατί δεν μπορούσα να καταλάβω πως ένω εγώ ήμουν καλή με τους άλλους οι άλλοι κοιτούσαν πως να μου κανουνε κακό....μερικές φορές είναι πολύ δύσκολο κάποιος να ξεφύγει
από την φύση του....καλά έκανες και την έγραψες... ::love.:: ::love.:: ::love.::
Ναταλία...
11-05-2012 @ 13:15
Ιστορία πολύ ωραία ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
zolou
11-05-2012 @ 14:34
::smile.::
monajia
11-05-2012 @ 17:10
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ο Γέροντας
11-05-2012 @ 17:51
::up.:: ::up.:: ::up.::
ΑΝΑΜΠΕΛ
11-05-2012 @ 19:11
ΟΥΔΕΙΣ ΠΙΟ ΑΧΑΡΙΣΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΕΡΓΕΤΗΘΕΝΤΟΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ!!!!!!!!!!!!!!!
::sad.:: ::sad.:: ::sad.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο