| |
ΜΟΝΑΞΙΑ
Για χιλιοστή φορά σε τούτη
την καρέκλα καθισμένος
έχω για συντροφιά μου έσένα,
πιστή μου φίλη......
...........
Είσαι εσύ η ίδια που συντρόφευες
τις ώρς τόσων
και τόσων ανθρώπων,
από τον πιό ισχυρό,
μαθές τον Ηρακλή,
μαθές τον Ιησού........
.............
Σε εσένα γυρεύουν συντροφιά
οι άρρωστοι, οι φυλακισμένοι,
οι βασιλείς κι οι ήρωες...
..........
Και τώρα, που για σένα γράφω,
είσαι δίπλα μου- το νοιώθω-
και ξέρω πως αν είχες στόμα
θα μιλούσες, να πεις το άδικο
να παινέσεις το σωστό.....
..........
Αλλά του κάκου, περιμένω
από σένα, όπως του κάκου,
θα περιμένουν όλοι όσοι
σε είχαν συντροφιά τους!
............
Είσαι εσύ, που μόνο θλίψη
ξέρεις να κερνάς κι ανάμνηση....
Είσαι εσύ, που θάθελες όλα
να τα ξέρεις, τις αμαρτίες,
τις λυπες, τις χαρές,
τα πάθη και τα μίση...
.............
Μα έλα ! πες κάτι τέλος πάντων!
δεν μπορώ, να σε νοιώθω
τόσο κοντά μου και τόση ώρα
αμίλητη! άλαλη! ...άφωνη!!
.......................
Ας είναι! δεν πιειράζει!
Μην μιλάς!
Φτάνει που σ έχω δίπλα μου,
πιστή μου φίλη....μοναξιά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
