| |
[align=center]για το γιο μου...
Στις εικοσιτρεις τ Απριλη, λιγο πριν το δειληνο,
ολοι στο νοσοκομειο ειχαν ανχος φοβερο.
Πηγε εξιμηση η ωρα, περασαν κι εφτα λεπτα,
κι επιτελους εξω βγαινω και τους κανω ολους τζα.
Τεσσερα εκατον εξηντα, με ζυγηζει η ζυγαρια,
κι εγω κλαιω ο καιμενος, θελω χαδια και φιλια.
Με μετρανε και το υψος, πενηντα πεντε εκατοστα
κ οι γονεις μου ειναι τωρα μεσα στην τρελλη χαρα.
///// ///// ///// ///// ///// ///// ///// ///// /////
για την κορη μου
Αργησα λιγο για να ρθω, εντυπωση να κανω,
του Μαρτη ομως στις εικοσιτρεις ηρθα να τους τρελλανω.
Με βαλανε στη ζυγαρια το βαρος μου να δουνε,
πανω απο τεσσερα κιλα, κι ολοι παραμιλουνε.
Πενηντα τεσσερα εκατοστα, με βγαζει η μεζουρα ,
πολυ ψιλη σαν το μπαμπα, κι οχι καμια κοντουλα.
Αυτια δεν εχω πεταχτα, κι ουτε μυτη μεγαλη,
ματακια εχω γκριζοπα και χνουδι στο κεφαλι.
ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ.
[/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
