| |
Γιατί εμάς, δεν μας αγγίζουν τα χρυσά στολίδια.
Δεν ποθούμε τους επαίνους, τους γυαλιστερούς.
Με την λύπη δεν χορταίνουμε και τον αφανισμό.
Εμείς, δεν καρτερούμε να μας φέρουν λυτρωμό.
Τα χέρια μας σηκώνονται ψηλά όταν χορεύουμε.
Γιορτάζουμε όταν γοργά τον θάνατο φονεύουμε.
Κλείνουν τα μάτια μας όταν ενώνονται τα χείλη.
Τα κορίτσια μας αναβλύζουν δύναμη και φωτιά.
Τ’ αγόρια μας ξεχειλίζουν σπαθί και περηφάνια.
Ξεγεννούν οι θάλασσες μας ολοζώντανα παιδιά.
Οι άνεμοι και οι βροχές μας φιλούν στο μέτωπο.
Στα βουνά μας φυτρώνει τ’ αξεπέραστο «τώρα».
Οι φωνές μας είναι ιαχές σε μάχες κερδισμένες.
Της καρδιάς μας το αίμα ελευθερώνει τον ήλιο.
Δεν αποθηκεύουμε παράσημα, μετάλλια, τιμές.
Δεν λατρεύουμε εικόνες... αλλά εικονιζόμενους.
Δεν παρακαλέσαμε να δείξετε οίκτο προς εμάς.
Εκλιπαρίσαμε να προστατέψετε τον εαυτό σας.
Σας το φωνάξαμε, χιλιάδες και χιλιάδες φορές.
Κάνατε λάθος, όταν τα βάλατε με τους ποιητές.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
