stixoi.info: Πρόδωσα τον έρωτα για τον έρωτα…

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133296 Τραγούδια, 271883 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Πρόδωσα τον έρωτα για τον έρωτα…

Ήλθες λαθραία στην μνήμη…
σ’ αναζήτησα…
στο ευρετήριο της οθόνης…
άλλαξες φωτογραφία…
το πράσινο-γαλάζιο των ματιών σου…
απλανές…
τα μαλλιά σου όπως τότε…
ανακατεμένες μπούκλες…
που ανίχνευαν τρυφερά τα δάχτυλα μου…
τα χείλη σου…
θυμάμαι την πρώτη φορά…
όταν ήλθες…
δεν υπήρχε χώρος…
σφραγίστηκαν απ’ τα δικά μου…
κι ερχόσουν από τότε πάντα εσύ…
ζούσαμε ότι είχαμε στερηθεί…
σ’ ένα σύννεφο γαλήνης…
δικό μας…
χωρίς παραβιάσεις…
κι όταν έφευγες…
βλαστημούσα την γαμημένη εθνική…
για την ακούσια απαγωγή της…
κι ερχόσουν ξανά…
και ξανά…
κι όταν ήσουν στον βορρά…
δεν υπήρξε καλημέρα…
μεσημέρι…
νύχτα…
που να μην αντάμωναν οι χροιές μας…

Κι ήλθε η στιγμή…
που μας Πρόδωσα…
Πρόδωσα τον έρωτα για τον έρωτα…
κι εσύ εκεί…
καρτερούσες…
υπομονετικά…
ως που χαθήκαμε…
σ’ ένα φτηνό πέπλο ομίχλης…

Θάνατος η μνήμη…
στο καυτό δάκρυ μου…
αυλακιές στα μάγουλα…
κυλά…
κι η θύμηση…
Θάνατος…
κι Εσύ Ζωή…
στην χαμένη…
δική μου « Ανάσταση»…
την δική μας…
της Ψυχής μας…

Στέλιος Κ.

Υ.Γ. Διαπίστωσα…
πως σταμάτησες να πλέκεις τις λέξεις…
όλο δανεικές γραφές…
γράψε σε παρακαλώ…
λαθραία να διαβάσω…
λαθραία ν΄ ανιχνεύσω…
τις διαδρομές σου…
αυτές που έχασα…
Ψυχή μου…
Εσύ…


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Οταν πλησιάσεις πρόσεξε σε παρακαλώ μην σκοτεινιάσεις την ψυχή μου,αλλιώς φύγε αθόρυβα όπως ήλθες...

monajia 22-05-2012 @ 17:49	Διαπίστωσα… πως σταμάτησες να πλέκεις τις λέξεις… όλο δανεικές γραφές… γράψε σε παρακαλώ… λαθραία να διαβάσω… λαθραία ν΄ ανιχνεύσω… τις διαδρομές σου… αυτές που έχασα… Ψυχή μου… Εσύ… ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΕΥ-ΔΟΚΙΑ 22-05-2012 @ 17:50	.................................
scarlet1977 22-05-2012 @ 20:10	Θάνατος η μνήμη… στο καυτό δάκρυ μου… αυλακιές στα μάγουλα… κυλά… κι η θύμηση… Θάνατος… κι Εσύ Ζωή… στην χαμένη… δική μου « Ανάσταση»… την δική μας… της Ψυχής μας… υπέροχο !!! ολο !!! ::theos.::
ΑΝΑΜΠΕΛ 22-05-2012 @ 21:03	Κι ήλθε η στιγμή… που μας Πρόδωσα… Πρόδωσα τον έρωτα για τον έρωτα… κι εσύ εκεί… καρτερούσες… υπομονετικά… ως που χαθήκαμε… σ’ ένα φτηνό πέπλο ομίχλης… !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::sad.:: ::sad.:: ::sad.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο