| |
Μεροδούλι, μεροφάι τόσα χρόνια
Τώρα τίποτα δεν πάει κι ήρθαν χιόνια
στη ζωή μου, Ανεργία
Κόβεται η αναπνοή μου
Είναι βία, είναι βία, είναι βία!
Το δικό σας το κουράγιο περιμένω
Μια παράκληση στον Άγιο κι ανασαίνω,
Δυναμώνω, Είναι "φάση"
ένας εφιάλτης μόνο
Θα περάσει θα περάσει, θα περάσει!!
Τώρα ο πόνος με κερνάει δυστυχία
Αχ! η μέρα δεν περνάει
Όμως πρέπει! να βαστήξω
Πάνω ο Θεός με βλέπει
Δεν θα σκύψω, δεν θα σκύψω!
Απ' Ανατολή σε Δύση τυραννία...
Γίνονται τα μάτια βρύση με τη μία
Σε μια ξέρα, που ποτίζω
Άσκοπα κυλά η μέρα
κι όλο βρίζω, κι όλο βρίζω, κι όλο βρίζω
Ποιο ξημέρωμα θα φέρει μια αχτίδα
ποιος πλανήτης; ποιο αστέρι; μια σανίδα
μια σανίδα σωτηρίας να πατήσω
κι από τόπο εξορίας
να γυρίσω, να γυρίσω, να γυρίσω...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
