| |
Θα γονατίσει η αγάπη μια βραδιά
δίπλα σε όμορφα παράξενα τοπία
ένα τσιγάρο θα ανάψει η μοναξιά
κι ίσως κυλήσει κάποιο δάκρυ μου αστεία
Θα ξεπροβάλει το φεγγάρι απ την σκέψη
χρυσή καδένα το φιλί που θα κοπεί
οταν γυρεύοντας στου έρωτα την τέρψη
τα χείλη μου θα προσπερνά γυμνή σιωπή
Χάρτινοι πύργοι σε ασημένιες παραλίες
θα μοιάζουν όνειρα που αντέχουν μια βραδιά
πίσω απο φώτα μεθυσμένα σε πλατείες
φωτιές θα καίνει τις θλίψης τα παιδιά
Και αν μένω χρόνια σ' ακατοίκητο πλανήτη
θα σαι έντος μου μια ζωή και ας πεθαίνω
πόσο να αντέξει η καρδιά ενος αλήτη
σ’ένα βλέμμα τόσο γνώριμο και ξένο
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
