Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132737 Τραγούδια, 271227 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ένα τέλος κι άλλο ένα
 
Όσο αυτός θρηνούσε την καμένη γη, εκείνη νανούριζε
τους φόβους της με παραμύθια. Χιλιοειπωμένα
παραμύθια από στρατιές σειρήνων της σελήνης.
Πρόχειρα δεμένα τα όνειρά του
με λουκέτα που αρνήθηκαν να κλείσουν.
Του έδωσε το απάγγειο του χρόνου, δίχως να υποπτευθεί
πως οι μήνες κυλούν αθόρυβα στα παραμύθια.
Έκλεισε για μια στιγμή τα μάτια της.
Τόσο χρειάστηκε για να ρισκάρει τα πάντα.
Του πρόσφερε τα χρώματα του ανέμου και τις
φωτιές των δειλινών.
Κι εκείνος, παραιτήθηκε των φόβων και των στοιχειών του,
κουρνιάζοντας στην αυλή της γαλήνης.
Ή μήπως όχι; Μήπως τυλίχτηκε ακόμα πιο σφιχτά
στα πέπλα της μοναξιάς του, τόσο, που ούτε
την άκουγε πια;
Διαλέξτε ό,τι θέλετε.
Τα παραμύθια έχουν πάντα δύο τέλη.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ό,τι αγαπώ γεννιέται αδιάκοπα... Ό,τι αγαπώ βρίσκεται στην αρχή του πάντα...
 
monajia
27-05-2012 @ 12:17
Του πρόσφερε τα χρώματα του ανέμου και τις
φωτιές των δειλινών.

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ.................

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΑΘΗΝΑ............

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
zanneiotisa
27-05-2012 @ 12:36
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Συγχαρητήρια !!!
Άγγελος Αραβαντινός
27-05-2012 @ 14:59
::smile.::
ΑΝΑΜΠΕΛ
27-05-2012 @ 18:53
ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΚΑΙ ΖΗΣΑΝ ΑΥΤΟΙ ΚΑΛΑ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΑΣ ΤΟΥΣ ΜΙΜΗΘΟΥΜΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο