| |
Ναυάγησες…
ρίζωσες στον πυθμένα…
αυτό-καταδικάστηκες…
ύφαλος άγονος…
παγωμένο αίμα…
στο σπασμένο παραμύθι…
«κατασπάραξες» τις υπο-σχέσεις σου…
μετα-μορφώθηκες σε αγρίμι…
ατσάλινα δάχτυλα…
συγ-κρατούν « ανάποδο» μαχαίρι…
γρυλίσματα ανέντιμων σιωπών…
άνευ ενοχών Σου…
Αλήθεια…
στον υπό-κοσμο της τρικυμίας…
λειτουργεί η ακοή…
ακούς τους γερασμένους «παφλασμούς»…
που ηχογράφησες κοινή συναινέσει…
Στην βελούδινη μνήμη…
στο φυλαγμένο μου τηλέφωνο…
σκορπίζουν τους ήχους…
ντρέπεται η ακοή…
σαρκάζουν…
χλευάζουν…
το δίχτυ της επιμονής…
να τους συγ-κρατώ…
έφηβους…
επιβεβαιώνουν το αλλοιωμένο σου παρών…
τον δικό σου χλευασμό…
σαρκάζουν πρόστυχα…
άφθαρτοι από τον βορά Σου…
που καθ-οδηγείς…
«διψάς για αίμα «…
«να μεθύσεις την ζωή σου»...
στην ακρότητα…
μιας κακεντρεχής…
αυτ-Απάτης…
Στέλιος Κ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
