| |
έχει διαβεί από μέσα μου ποτάμι
όπως μπορώ να καταλάβω από την κοίτη τη βαθιά
που με χωρίζει εγκάρσια στα δυο
κι απ’ τα ερείπια αρχαίων πολιτισμών
που είχαν εγκατασταθεί στις όχθες του άλλοτε.
και ξέρεις… απ’ όπου πέρασε ποτάμι κάποτε
μένουνε πάντα τα ίχνη του ανεξίτηλα
όπως είναι ανεξίτηλη η θέλησή μας
να φτάσουμε στη θάλασσα που ονειρευτήκαμε
όσο κι αν είναι μακριά, όσο βαθιά κι αν είναι…
έχει διαβεί μια θλίψη από μέσα μου προσφάτως
όπως μπορώ να καταλάβω από τα θραύσματα
που άφησε στο πέρασμά της
κι από τη γύμνια της ψυχής μου
που ανήμπορη να ματαιώσει τις απώλειες
μορφών αγαπητών, συναισθημάτων
αρνείται και τις δεχτεί.
και ξέρεις… απ’ όπου πέρασε μια θλίψη κάποτε
μένουνε πάντα τα σημάδια της ανεξίτηλα
έστω και αν τα απωθεί ο νους
στα πιο βαθιά κι ανήλιαγά του αυλάκια
έχει διαβεί από μέσα μου έρωτας παλιά
όπως μπορώ σαφώς να καταλάβω
απ’ το χαμόγελο που σχηματίζεται στα χείλη μου
αυθόρμητα σχεδόν κι αυτόματα
σε κάθε του μυαλού μου αναδρομή στο τότε.
και ξέρεις… απ’ όπου πέρασε έρωτας
ιδίως εφηβικός, ιδίως ανομολόγητος
πάντοτε συνοδεύεται από το σύριγμα διπλών αυλών
η ανάμνησή του …
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
